Pod koniec maja w diecezji włocławskiej przebywał w gościnie bp Edward Zielski, biskup diecezji Campo Maior w Brazylii.

W jakich okolicznościach polski kapłan, ks. Edward Zielski, brodniczanin z pochodzenia, został biskupem diecezji w odległej Brazylii?
- Rzeczywiście, pochodzę z Brodnicy. Zanim zostałem ordynariuszem Campo Maior (stan Piaui), pracowałem w Brazylii od 1980 r. jako misjonarz. Siódmego maja 2000 r. w katedrze św. Antoniego w Campo Maior odbyły się moje święcenia biskupie i ingres. Konsekratorem był bp Czesław Stanula z Itabuna w Brazylii, a współkonsekratorami bp Jan Bernard Szlaga z Pelplina i bp Abel Alonso Nunez, emeryt z Campo Maior. Moim zawołaniem biskupim jest myśl "Sola misericordia" ("Tylko miłosierdzie"), do której komentarzem są słowa Jezusa przekazane św. Faustynie: "Ludzkość nie zazna pokoju, dopóki nie zwróci się z ufnością do mojego miłosierdzia".

Mówił Ksiądz Biskup o swoim powołaniu: "Duch wieje, kędy chce. Musisz pozwolić, żeby Cię Duch niósł. Mnie zaniósł do Brazylii".
- Brazylia to kraj kontrastów. Podzielona jest na pięć regionów, językiem urzędowym jest portugalski. Prawie wszyscy mieszkańcy są ochrzczeni, ale często na tym kończy się ich kontakt z religią. Po części wynika to zapewne z niewolniczej przeszłości tego narodu. Metryka chrztu była zwykle jedynym dokumentem biedaka i swego rodzaju przepustką do cywilizowanego świata. Jeszcze dziś zdarza się, że zatroskana o los wnuka z zaniedbanej rodziny babcia prosi: - Padre, ochrzcij go, zrób z niego człowieka...

Wiadomo z historii, że katolicyzm dotarł do Brazylii wraz z jej odkrywcami, Portugalczykami, 21 kwietnia 1500 r. Towarzyszyli im franciszkanie, którzy pierwszą Mszę św. na nowym lądzie odprawili 26 kwietnia 1500 r.
- Stan Piaui leży w regionie północno-wschodnim, zajmuje powierzchnię nieco ponad 3/4 powierzchni Polski, ma niespełna trzy mln mieszkańców. Stolicą stanu jest Teresina. Stan jest podzielony na 7 diecezji i stanowi metropolię ze stolicą archidiecezji w Teresinie. Dwa lata temu miasto obchodziło 150. rocznicę istnienia, a diecezja Teresina - jubileusz stulecia.

Jaka jest historia diecezji Campo Maior?
- Utworzona została 12 czerwca 1975 r. na mocy bulli papieskiej "Tametsi Munus" papieża Pawła VI. Od 12 czerwca 1976 r., tj. od dnia ingresu pierwszego biskupa Dom Abel Alonso Nuńesa, rozpoczęła swe oficjalne istnienie, ma około 530 tys. ludności. Istnieje 27 parafii (niektóre łączone), księży diecezjalnych jest 27. Oprócz kościoła w parafii jest zwykle 40-50 kaplic i punktów katechetycznych. Wspólnoty lokalne istnieją często dopiero od paru lat albo tworzą się z ludności, która napłynęła w ślad za możliwościami, jakie stwarza reforma rolna.

Jak wygląda praca duszpasterska z tak utworzonymi wspólnotami?
- Troska duszpasterzy skupia się na formowaniu i umacnianiu wspólnot. Proboszcz stara się dotrzeć do kaplic filialnych, przynajmniej raz na 2-3 miesiące. Jest potrzeba utworzenia większej liczby parafii. Jednak troską biskupa jest kwestia: czy wobec niskiej stopy życiowej lud zdoła utrzymać więcej księży? Troską jest też formacja laikatu. Osoby świeckie przygotowują do sakramentów, prowadzą kursy przedmałżeńskie, zajmują się sprawami rodziny, dzieci, chorych, są szafarzami Eucharystii, troszczą się o kościoły filialne itp. Biskup i księża sprawują nad nimi opiekę duszpasterską.

Misjonarze muszą mieć pełną świadomość warunków, w jakich działają...
- W społeczeństwie funkcjonują stereotypy, złe tradycje, żywotne są kulty afrobrazylijskie. Wielu ludzi odwykło od niedzielnej Mszy św., od spowiedzi indywidualnej. Staramy się odbudować katolicyzm zgodnie z zasadą, że Kościół to ludzie. Wiele rodzin jest wielodzietnych, a śmiertelność noworodków wysoka. Najważniejsze zagrożenia dzieci i młodzieży to narkotyki i prostytucja. Zadaniem Kościoła jest przywrócenie wiary i nadziei ludziom, którzy je stracili.

Jedną z głównych trosk biskupa jest kształcenie przyszłych księży.
- Obecnie 14 kleryków z diecezji Campo Maior przygotowuje się w seminarium metropolitalnym w Teresinie do kapłaństwa, czterech z nich przyjmie w tym roku święcenia diakonatu i uda się na praktykę do parafii. Dziękuję wiernym wspierającym misje. Kościół "jest misyjny ze swej natury". W waszej intencji odprawiam w każdy pierwszy piątek miesiąca Mszę św.

Dziękuję za rozmowę.

Rozmawiał