"Małe dzieci są dla siebie najlepszymi pedagogami, a rodzice są dla nich najlepszymi pierwszymi nauczycielami. Nasze domy, plaże, lasy, place zabaw oraz cały świat dostarczają najlepszych materiałów do nauki, o ile nauczymy dzieci badania ich wszystkimi zmysłami, zapewniając przy tym całkowite bezpieczeństwo."
G. Dryden, J. Vos "Rewolucja w uczeniu"
Joanna pilnuje każdego kroku swojego trzyletniego Stasia. Powstrzymuje go przed bieganiem, bo ten mógłby się przewrócić. Na zjeżdżalnię pozwala pod warunkiem trzymania go za rączkę podczas wchodzenia po drabince i zjeżdżania. Na karuzelę w parku godzi się, ale tylko wtedy, gdy obraca się wolno, by dziecku przypadkiem nie zakręciło się w głowie. Z kolei córka Anety - Julia już w wieku półtora roku robi samodzielne wyprawy na zjeżdżalnię, biega po całym placu zabaw, a na karuzeli marudzi, gdy jest zbyt wolna. Mama czuwa nad aktywnością córeczki, radosnymi pochwałami nagradza każdy z wyczynów małej, która, zaliczając sporo wywrotek, z uśmiechem wspina się na kolejną drabinkę.
Doktor Leylle Palmer z Winona State University w Minesocie przebadał dużą ilość dzieci w wieku przedszkolnym. Okazało się, że dzieci, które codziennie uczestniczyły w specjalnych zabawach ruchowych, osiągały stan gotowości do nauki już w wieku pięciu lat, podczas gdy normalnie próg rozwojowy osiągają w wieku sześciu-siedmiu lat. Wymienione wyżej zajęcia dla przedszkolaków nie ograniczały się do klasycznych aktywności dziecka - chodzenia, biegania i skakania. Obejmowały również kręcenie się wokół własnej osi, skakanie przez skakankę, balansowanie, przewracanie, turlanie, chodzenie po równoważni, huśtanie, wspinanie się i jazdę na łyżwach. Dzieci wzięły udział także w wielu grach pobudzających obszary mózgu odpowiedzialne za sprawność wzroku, słuchu, dotyku i zdolność przyswajania wiedzy. Efektem tego rodzaju zabaw był lepszy rozwój mózgu w obszarach decydujących o zdolności uczenia się dziecka.
Oto zestaw czynności, których codzienne ćwiczenie rozwija zdolności umysłowe dziecka. Wiele z nich potrafią wykonywać już niemowlaki. Przeznaczone są szczególnie dla dzieci od drugiego roku życia do początkowych klas szkoły podstawowej.
Zabawą szczególnie pozytywnie wpływającą na rozwój mózgu dziecka jest kręcenie się w kółko. W klasycznej formie nazywa się "helikopter" i polega na tym, że dziecko staje z rękoma wyciągniętymi w bok, prostopadle do tułowia, zamyka oczy, a następnie kręci się w kółko w rytm szybkiej muzyki. Całe ćwiczenie trwa pięć minut, a składa się z naprzemiennych kilkunastu sekund wirowania i kilkunastu sekund odpoczynku. Kierunek wirowania powinien być ten sam przez pierwsze dwie i pół minuty, a potem zmienić się na przeciwny, gdyż dzięki temu płyn znajdujący się w uszach pozostaje w ciągłym ruchu, co stymuluje mózg. Częste zmiany kierunku wirowania powodują, że ruch płynu na chwilę ustaje, co osłabia efekt. Jeżeli dziecko ma trudności z samodzielnym wirowaniem, dorosły może mu pomóc, stając nad nim i za rękę szybko obracać dookoła jego osi. Kiedy dziecko opanuje ćwiczenie, zwykle jest w stanie kręcić się z zamkniętymi oczyma, tylko od czasu do czasu je otwierając, dla kontroli. Cwiczenie, jeżeli wykonywane jest codziennie wraz z innymi wspomnianymi wyżej, znacznie poprawia zdolności umysłowe dziecka.
W związku z powyższym, mamie Stasia można poradzić, by pozwoliła synkowi na więcej samodzielności. Zakręcenie się w głowie nie tylko nie zaszkodzi, lecz wręcz wspomoże jego rozwój.