Życie duchowe chrześcijanina (w pytaniach i odpowiedziach)
Ks. Jacek Hadryś
Fot.
Na czym polega wierność natchnieniom?
Polega ona na uległym przyjęciu działania Ducha Świętego w takiej formie, w jakiej się ono pojawiło oraz całkowitym zaangażowaniu się w jego wypełnienie, pomimo różnych przeszkód następujących podczas jego realizacji. Aby taka wierność zaistniała, trzeba wpierw "odebrać" Boże działanie, następnie dokonać tzw. duchowego rozeznania, a...
Na czym polega wierność natchnieniom?
Polega ona na uległym przyjęciu działania Ducha Świętego w takiej formie, w jakiej się ono pojawiło oraz całkowitym zaangażowaniu się w jego wypełnienie, pomimo różnych przeszkód następujących podczas jego realizacji. Aby taka wierność zaistniała, trzeba wpierw "odebrać" Boże działanie, następnie dokonać tzw. duchowego rozeznania, a w końcu wykonać to, czego Bóg od nas oczekuje.
Jak być wrażliwym na działanie Ducha Świętego?
Wymienia się trzy przyczyny braku wrażliwości na działanie Ducha Świętego: rozproszenie (życie na powierzchni własnego "ja", brak wewnętrznego skupienia), brak panowania nad zmysłami (brak oczyszczenia tej sfery, poddawanie się jej wpływom) oraz nieuporządkowane przywiązanie do stworzeń i siebie (egoista swoje pragnienia bierze za natchnienia, stąd potrzebuje duchowego umartwienia i praktykowania miłości).
Od czego zależy zdolność duchowego rozeznania?
Zależy ona od stopnia oddania swojego życia Bogu oraz od nieulegania konformizmowi, wygodnictwu, lenistwu duchowemu. Można powiedzieć, iż wzrost zdolności duchowego rozeznania jest ściśle uzależniony od postępu w życiu duchowym (czyli od postępu w miłości).
Czy istnieją jakieś zasady mogące pomóc w duchowym rozeznaniu?
Tak, istnieją. Podstawowe z nich to: świętość przedmiotu (szatan nie nakłania do dobrego, ale może np. podpowiadać przesadne umartwienie, które jest sprzeczne z V przykazaniem), zgodność ze stanem życia (autorem zarówno powołania, jak i natchnienia jest Bóg, zatem one nie mogą być ze sobą sprzeczne, np. nigdy Bóg nie będzie nakłaniał karmelitanki do pracy w szkole), pokój serca (po początkowym poruszeniu czy nawet przerażeniu następuje poczucie pewności i bezpieczeństwa), pokorne posłuszeństwo Kościołowi za pośrednictwem przełożonych i spowiednika (wszystko jest bezpieczne w "granicach posłuszeństwa", a podejrzane poza nim) oraz opinia kierownika duchowego (w sprawach ważnych). W sprawach małej wagi, codziennych, nie potrzeba czynić wielkich dociekań, gdyż wystarczy samemu wybrać to, co wydaje się być zgodne z wolą Bożą.