• Jeśli sam masz rodzeństwo, nie pozwól, by twoje uczucia wobec niego wpłynęły na sposób traktowania twoich własnych dzieci.
• Zawsze zauważ i pochwal nawet drobne przejawy kooperacji między dziećmi.
• Nie stawiaj jednego dziecka za wzór drugiemu (prowadzi to tylko do ukrytej zemsty).
• Trzymajcie się w domu zasady, że nie wolno okazywać agresji (bicie, wyzwiska).
• Zachęcaj dzieci do samodzielnego rozwiązywania problemów, interweniuj tylko w przypadku agresywnych zachowań.
• Zadbaj o to, by zapewnić każdemu z dzieci część twojego czasu tylko dla niego.
• Wymyślaj angażujące wszystkich zabawy i zajęcia wymagające współpracy.
• Zadbaj o to, by każde z dzieci miało szansę na rozwinięcie unikatowych kompetencji, w których może pokazać swoje mocne strony, nie rywalizując (np. jeśli jedno dziecko świetnie maluje, a drugie doskonale śpiewa, zachęcaj je do rozwijania tych zdolności).
Gdy pojawia się noworodek
• Wszelkich dużych zmian w życiu starszego dziecka dokonaj w pierwszych miesiącach ciąży, tak aby nie czuło się odrzucone, gdy narodzi się drugie.
• Tak samo już w czasie ciąży przedstaw mu maluszka – pokaż zdjęcie USG, pozwól pogłaskać brzuch, poczuć, jak kopie.
• Stwórz starszemu okazję do pomocy – np. podawanie mydła i oliwki przy kąpieli noworodka, tak by poczuł, że też ma ważną rolę.
• Nie karz „niemowlaczkowych” zachowań starszego dziecka, zamiast tego wprowadź kilka przywilejów – związanych z byciem starszym np. późniejsza godzina pójścia spać itp.
Kiedy do psychologa?
Jeśli przeżywacie kryzys małżeństwa, jeśli dziecko powyżej 3 lat zachowuje się agresywnie (np. ma napady niekontrolowanej wściekłości), jeśli ktoś z bliskiej rodziny zapada na chorobę psychiczną, warto udać się do psychologa.