Być z Chrystusem

Jak z jubileuszowej perspektywy piętnastolecia święceń biskupich postrzega Ksiądz Arcybiskup zadania pasterzy Kościoła, szczególnie w Polsce, na nowe czasy i niesione przez nie niełatwe wyzwania?
– Patrząc z perspektywy długiego dla jednych, a krótkiego dla drugich okresu posługiwania biskupiego, uważam, że pierwszym i podstawowym zadaniem pasterzy Kościoła w Polsce pozostaje dbałość o duchowość biskupią; o adekwatną odpowiedź na łaskę Ducha Świętego otrzymaną przez nałożenie rąk. Upodobnienie osobistego życia do Chrystusa jest przecież warunkiem bycia uczniem i nauczycielem wiary jednocześnie. Jeśli zabraknie „bycia z Chrystusem”, na nic zda się całe działanie biskupie. Jeśli nie doprowadzi to do śmiałego stwierdzenia: „Bądźcie naśladowcami moimi, tak jak ja jestem naśladowcą Chrystusa” (1 Kor 11, 1). Podstawowe zaś zadanie Kościoła polega na tym, by kierował wzrok człowieka w stronę tajemnicy Chrystusa, by pomagał wszystkim ludziom obcować z głębią Odkupienia, która jest w Jezusie Chrystusie. „I byliśmy – powie św. Paweł – potomstwem z natury zasługującym na gniew, jak i wszyscy inni. A Bóg, będąc bogaty w miłosierdzie, przez wielką Swą miłość, jaką nas umiłował, i to nas, umarłych na skutek występków, razem z Chrystusem przywrócił do życia” (Ef 2, 3-5). Przypominając nasz pierwotny stan duchowy, lecz jednocześnie umacniając nadzieję, przez to samo Kościół dotknie w ożywczy sposób największej głębi człowieka: ludzkich serc, ludzkich sumień i spraw ludzi, którym przecież ciągle towarzyszy chęć przemiany, odnowy, radości, pragnienie zbawienia.