Cicha armia Boga

Osoby konsekrowane, które obierają drogę rad ewangelicznych, otrzymują nową i specjalną konsekrację, która co prawda nie jest sakramentalna, ale zobowiązuje je do naśladowania – przez praktykę celibatu, ubóstwa i posłuszeństwa – tej formy życia, jaką sam Jezus przyjął i dał za wzór uczniom.

Pracują w szpitalach, hospicjach, świetlicach środowiskowych, ochronkach i przedszkolach. Zajmują się bezdomnymi, opuszczonymi i tymi, którzy nie liczą już na niczyją pomoc. Są zaangażowane w różnych instytucjach kościelnych oraz animują różne formy duszpasterstwa w parafiach. Widywane, ale jakby nie dostrzegane. Swoje życie dzielą między pracę i modlitwę. W obchodzony 2 lutego Dzień Życia Konsekrowanego, Kościół powszechny w sposób szczególny dziękuje im za ich cichą, ale jakże potrzebną posługę i obecność.

Poświęceni Panu
– Życie konsekrowane jest znakiem światłości dla świata, który wydaje się być coraz bardziej pogrążony w ciemności – mówił w czasie Mszy św. sprawowanej 2 lutego w gnieźnieńskiej katedrze abp Henryk Muszyński. Podczas Eucharystii osoby konsekrowane z archidiecezji gnieźnieńskiej powtórzyły formułę profesji zakonnej oraz odnowiły śluby czystości, ubóstwa i posłuszeństwa według reguł i konstytucji swoich wspólnot zakonnych. Jak podkreślił abp Muszyński, ich cicha i często ukryta dla świata posługa jest wyrazem całkowitej i niepodzielnej przynależności do Jezusa Chrystusa. – Życie konsekrowane spełnia szczególne zadanie: podtrzymuje w ochrzczonych świadomość podstawowych wartości Ewangelii, dając wspaniałe i zaszczytne świadectwo temu, iż świat nie może się przemienić i ofiarować Bogu bez ducha ewangelicznych błogosławieństw – mówił arcybiskup gnieźnieński, cytując słowa Jana Pawła II z adhortacji apostolskiej ,,Vita Consecrata”. Jak przypomniał, wszyscy chrześcijanie na mocy chrztu świętego są zobowiązani do posłuszeństwa Bogu, zachowania wolności wobec dóbr materialnych oraz czystości właściwej każdemu stanowi. Konsekracja zakonna jednak jest pełniejszą, bo całkowitą formą oddania się Bogu. – Trzeba, by odpowiedź na miłość Jezusa Chrystusa była ponawiana każdego dnia, całym sercem, zawsze i wszędzie, wśród radości i smutków, w modlitwie i pracy, w życiu i śmierci – podkreślił arcybiskup.

Znak ku przyszłości
W swoim słowie abp Henryk Muszyński zwrócił także uwagę na fakt, że obecnie życie zakonne postrzegane jest przez niektórych ludzi jako relikt przeszłości. – To nie jest prawda – zaznaczył. – Życie konsekrowane jest skierowane ku przyszłości. Ubolewał także, że osoby konsekrowane próbują niekiedy upodobnić się, dostosować do współczesnego świata. – To wielki dramat – mówił, zwracając się na koniec do obecnych słowami Jana Pawła II: ,,Bądźcie zawsze wierni Chrystusowi, Kościołowi, swojemu Instytutowi i ludziom naszej epoki. Dzięki temu Chrystus będzie was odnawiał każdego dnia, abyście wraz z Jego Duchem budowali braterskie wspólnoty, abyście z Nim umywali stopy ubogim i wnosili swój niezastąpiony wkład w przemienianie świata”.

W archidiecezji gnieźnieńskiej posługuje ponad 260 sióstr i blisko 40 braci zakonnych. Pracują w różnych miejscach: ośrodkach opiekuńczych, placówkach szkolnych, domach pomocy społecznej, parafiach. Osoby konsekrowane można także spotkać w Kurii Metropolitalnej w Gnieźnie, w Prymasowskim Wyższym Seminarium Duchownym oraz w gnieźnieńskiej katedrze. W Gnieźnie znajduje się również klasztor Sióstr Karmelitanek Bosych, na potrzeby którego przeznaczone zostały ofiary zebrane w kościołach archidiecezji gnieźnieńskiej w tegoroczny Dzień Życia Konsekrowanego.