Janie Pawle II – pamiętamy!

Poczucie wielkiej straty, że już nigdy go nie zobaczymy, towarzyszyło obchodom pierwszej rocznicy śmierci Sługi Bożego Jana Pawła II. Ale pozostała nadzieja. Nadzieja, że jest z nami duchowo i że błogosławi nam z nieba. Ojcze, pamiętamy o Tobie w Poznaniu i w całej naszej archidiecezji. W rocznicę Twojej śmierci oddaliśmy Ci hołd.

W niedzielę 2 kwietnia, w godzinę śmierci Papieża, mieszkańcy Poznania zgromadzili się na placu Mickiewicza pod pomnikiem Czerwca ’56. Tu w 1997 roku spotkali się z Janem Pawłem II podczas jego pielgrzymki do ojczyzny. Teraz trwali razem na modlitwie.

Cisza wypełniona modlitwą
Czuwaniu przewodniczył arcybiskup Stanisław Gądecki. Przypomniał słowa wypowiedziane w tym miejscu przez Ojca Świętego, który przytoczył wówczas fragment Ewangelii św. Mateusza o tym, jak Jezus kroczył po jeziorze, a Piotr idąc do niego, zaczął tonąć, ponieważ zwątpił. – Bez wiary chodzenie po wodzie nie jest możliwe. Musicie być wpatrzeni w Chrystusa – podkreślał poznański hierarcha.

O 21.37 na placu zapadła modlitewna cisza, którą przerywały bijące dzwony poznańskich kościołów.

Dowody pamięci
W te dni we wszystkich parafiach archidiecezji, tak jak w całej Polsce, dziękowano Bogu za ten pontyfikat i proszono o szybką beatyfikację Sługi Bożego. Wierni gromadzili się na Mszach św., czuwaniach, koncertach; wspominali Jana Pawła II, zapalali znicze. To jednak nie wystarczy. Papież wzywał nas przecież do podjęcia ducha Ewangelii, którego sam głosił słowem i życiem. Niech na co dzień przypominają nam o tym jego słowa wypisane na kamieniu, który 2 kwietnia poświęcił bp Marek Jędraszewski przy kościele pw. św. Łukasza na poznańskich Ratajach: „Bądźcie na tym świecie nosicielami wiary i nadziei chrześcijańskiej, żyjąc miłością na co dzień… Liczę na was”. To prośba Papieża z 1997 roku – czy pamiętamy o niej?