Kościół obchodzi 8 maja święto Stanisława Szczepanowskiego. Jest to drugi - obok św. Wojciecha - główny patron Polski.

Święty Stanisław urodził się w Szczepanowie ok. 1030 roku. W 1072 roku został konsekrowany na biskupa krakowskiego przy poparciu króla Bolesława Śmiałego. Z nielicznych źródeł wiemy, iż odznaczał się wielką troską o wiernych swojej diecezji, dokonując licznych wizytacji i konsekracji kościołów.
Nie znamy bliżej przyczyn konfliktu biskupa Stanisława z królem Bolesławem Śmiałym. Według Wincentego Kadłubka biskup stanął w obronie niewiernych żon żołnierzy walczących w wyprawie kijowskiej, które król rozkazał bezwzględnie ukarać, mimo iż ich mężowie im przebaczyli. Inna wersja głosi, że biskup Stanisław ostro sprzeciwiał się luźnym obyczajom panującym na dworze króla i surowym karom, które władca nakładał na lud. Prawdopodobnie Stanisław nałożył na Bolesława klątwę kościelną. W odpowiedzi król, który słynął z porywczości, kazał zamordować biskupa. Prawdopodobnie stało się to 8 maja 1079 roku, w chwili gdy biskup odprawiał Mszę św. w kościele św. Michała na Skałce. Jego ciało zostało poćwiartowane. Ten haniebny czyn doprowadził do buntu przeciw królowi i wygnania go z kraju.
Kult świętego rozpoczął się spontanicznie po jego śmierci i do dziś jest bardzo żywy. 8 września 1253 roku papież Innocenty IV dokonał w Bazylice św. Franciszka w Asyżu uroczystej kanonizacji. W 2003 r. w 750. rocznicę tego wydarzenia do Krakowa przybył obecny papież, wówczas kardynał Joseph Ratzinger.