Ma ona pomóc w duchowym przygotowaniu do naszego wielkiego świętowania, czyli setnej rocznicy odzyskania przez Polskę niepodległości.
Do tego wydarzenia przygotowujemy się także w „Przewodniku”. Aż do samego 11 listopada, co miesiąc (zawsze w numerze na niedzielę bezpośrednio poprzedzającą 11. dzień miesiąca), będziemy drukować historyczne teksty Pawła Stachowiaka, które pokażą, jak to się stało, że jesienią 1918 r. „Polska wybuchła”. Zaczynamy już dzisiaj artykułem o kulisach wybuchu I wojny światowej. Dlaczego? Bo mówiąc bardzo dosadnie: gdyby nie wielka wojna, o wolną Polskę nikt by się nie upomniał. W następnych miesiącach będziemy pisać o kolejnych wydarzeniach lat 1914–1918. Pozornie nie są one ze sobą związane, ale razem stworzą spójny obraz. Szkoda tylko jednego: że setna rocznica odzyskania niepodległości nie oznacza, iż mamy za sobą już 100 lat wolności (z przyczyn oczywistych lat II wojny światowej i tego, co działo się po niej aż do 1989 r., trudno za takie uważać).
Chciałem zwrócić też uwagę na jeszcze jeden temat. Wiadomość o tym, że katecheci mogliby być wychowawcami klas, wywołała burzę: „Jak to? Przecież to indoktrynacja w szkole, która z założenia powinna być świecka!”. Z tym i innymi argumentami mierzy się Monika Białkowska. Wychodzi na to, że powierzenie roli wychowawcy nauczycielom religii ma same zalety: może pomóc dyrektorom w lepszej organizacji pracy w szkole, podnieść prestiż katechetów, zrównując ich z innymi nauczycielami, nie łamiąc przy tym – co bardzo ważne – zasady świeckości państwa. Pozostaje tylko jedno „ale”. W dalszej perspektywie pomysł obarczony jest ryzykiem, bo może stać się argumentem za wyprowadzeniem religii ze szkół w ogóle. Dlatego podjęcie decyzji wcale nie będzie należało do łatwych.