Na progu Adwentu poddajmy się refleksji dotyczącej udziału we wspólnocie parafialnej. Co to według mnie oznacza? Czy przyłączam się do inicjatyw pomocnych w postrzeganiu parafii jako żywego organizmu Kościoła, uświęconego obecnością Ducha Świętego, a zarazem słabego wskutek ludzkich niedoskonałości? Czy choć raz taką inicjatywę zgłosiłem? Niestety, wciąż zbyt niska jest wśród Polaków świadomość przynależności do Kościoła jako Ciała Chrystusa. Postrzegamy Kościół jako instytucję, organizację. Jakbyśmy nie wierzyli, że każdy ma w nim miejsce i rolę do spełnienia dla dobra własnego, parafii, Kościoła i świata. Dlaczego tak się dzieje? Może zbyt mała jest pomoc ludziom poprzez tworzenie okazji do odkrywania obecności Boga w różnorodności naszych powołań i funkcji we wspólnocie wierzących?
Anonimowi i dążący do anonimowości, nie poczuwamy się do odpowiedzialności za siebie nawzajem, zwłaszcza w sferze duchowej. Bolejemy nad tym i paradoksalnie nadal brniemy w samotność, opierając się tworzeniu szczerych relacji. Kto pomodlił się za bezrobotnego sąsiada, za wielodzietną rodzinę mieszkającą za ścianą, za nieznajomą kobietę w czerni, która z balkonu vis-à-vis godzinami patrzy w niebo? Owszem, jesteśmy otwarci, pomocni, dobrzy. Wprowadzamy w życie, nawet o tym nie wiedząc, prawo Chrystusowe: „Jeden drugiego brzemiona noście’ (Ga 6, 2). Ale czyje są to brzemiona? Czy przypadkiem nie wyłącznie „swoich”, bo o „obcych” niech się inni martwią? A przecież wszyscy jesteśmy dziećmi Bożymi, a Bożą wolą jest, abyśmy w każdej sytuacji życia byli razem. Nawet jeśli czasem brak sił, gdy pojawi się zwątpienie w sens działań. Pan Jezus mówi, żeby nie ustawać (por. Łk 18, 1).
Papież Franciszek ogłosił rok duszpasterski 2015/2016 Nadzwyczajnym Rokiem Świętym, Jubileuszem Miłosierdzia. Jego otwarcie nastąpi 8 grudnia. Od dwóch lat w Kościele w Polsce jest realizowany program duszpasterski „Przez Chrystusa, z Chrystusem i w Chrystusie. Przez wiarę i chrzest do świadectwa”. Skoncentrowany wokół sakramentu chrztu, ma związek z 1050-leciem chrztu Polski. Dzięki chrystianizacji doszło do konsolidacji społeczeństwa, do religijnego scalenia państwa i jego społecznego umocnienia. Obchody pokażą, ile z tego wielkiego historycznego dziedzictwa przetrwało do naszych czasów.
W lipcu 2016 r. w Krakowie – Światowe Dni Młodzieży pod przewodnictwem Ojca Świętego. Pod zawołaniem Misericordia w ŚDM będzie uczestniczyć diecezja włocławska. W naszych parafiach przyjmiemy gości. Z pewnością dobrze wykorzystamy okazję do doświadczenia Kościoła powszechnego i braterskiego spotkania z młodzieżą z różnych stron świata.
Pomyślmy o wszystkich tych nadchodzących wydarzeniach w Adwencie. Czasie, dla którego właściwe jest czuwanie wraz z gotowością do słuchania i działania.