Najczęściej pełnią funkcję symboli, ułatwiając wyjaśnienie teologicznej lub moralnej treści. Występują w różnych kontekstach, a wielość ich gatunków wciąż fascynuje nie tylko teologów, ale i ogrodników. Rośliny występujące w Biblii to temat niezwykle interesujący.
Na świecie, zwłaszcza w Ameryce Północnej i w krajach Europy Zachodniej, wielką popularnością cieszą się ogrody biblijne. Największym ogrodem roślin biblijnych jest Rezerwat Krajobrazu Biblijnego, położony w Neot Kedumim w Izraelu. Najstarszym – ogród założony w 1957 r. przy kościele prezbiteriańskim w Ojai w Kalifornii. Warto dodać, że i w Polsce zostały założone dwa ogrody biblijne: w 2008 r. w Proszowicach k. Krakowa i dwa lata później w Myczkowcach, w Bieszczadach.
Odpowiednie rośliny i zaaranżowana specjalna sceneria mają przybliżyć bardzo zróżnicowany krajobraz Ziemi Świętej. Zmienne warunki klimatyczne, od tych sprzyjających rozwojowi bujnej roślinności, przez tropik, aż do klimatu typowego dla pustyni warunkują różnorodność gatunkową. Przyjmuje się, że w Biblii wymienionych jest ok. stu gatunków roślin, wokół dalszych stu toczy się dyskusja. Interpretacja nazw roślinnych zamieszczonych w Biblii nastręczała jej tłumaczom niemałych trudności. Rośliny te nie zawsze były jednoznacznie nazwane. Wiele roślin określano przez ogólne opisy. Przyporządkowaniem właściwych nazw naukowych roślinom ukrywającym się za wyrażeniami biblijnymi zajęli się wielcy XVIII-wieczni botanicy i systematycy, jak Karol Linneusz czy jego nauczyciel Olof Celsius.
Pełne teksty artykułów "Przewodnika Katolickiego" w Internecie ukazują się po 10 dniach od daty wydania drukiem.