Poznałam płatki śniegu

Z numerarią Jen Castanedą, lekarką z Filipin, rozmawia Weronika Nowakowska

Jest Pani lekarzem genetykiem. Czy zajmowanie się tą dziedziną nauki jest zgodne z duchem Dzieła?
– Założyciel Dzieła św. Josemaría mawiał, że każdy szlachetny, uczciwy zawód można uświęcać i można w nim się uświęcać. Dzieło nie ma własnej etyki zawodowej, lecz rozpowszechnia naukę Kościoła katolickiego w dziedzinie prawd wiary i moralności. Tak więc formacja w duchu Dzieła pomaga mi być dobrym człowiekiem, dzieckiem Boga i Kościoła w mojej pracy.

Co Pani czuła, gdy po raz pierwszy wylądowała na warszawskim Okęciu?
– Pamiętam dobrze chłodne powietrze i drobne płatki śniegu, które mnie powitały, gdy wyszłam z samolotu. To było w listopadzie ponad dziesięć lat temu. Pochodzę z ciepłego kraju leżącego blisko równika, było to więc dla mnie zupełnie nowe doświadczenie. Nie pamiętam jak dokładnie się czułam, ale myślę, że się modliłam już za całą Polskę zdrowaśkami. Miałam wrażenie, że rozpoczynam wielką życiową przygodę.

Czego można się nauczyć od Polaków?
– Cała historia jest naznaczona postaciami wielkich Polaków. Tych słynnych i tych ukrytych, od których warto, żebyśmy wszyscy umieli czerpać wzory do naśladowania. Dla mnie postępowanie Polaków to przykład odwagi i uporu w obronie wartości, miłości do historii i do tradycji, hojności, oddania innym, gotowości do ofiary w służbie prawdy, wytrwałości w chwilach trudnej pracy. Poznałam wielu ludzi w Polsce, którzy odznaczają się heroicznością w wypełnianiu codziennych rodzinnych i zawodowych obowiązków. Myślę, że Polacy, szczególnie ci żyjący zgodnie z wyznawaną wiarą i zdecydowanie walczący z własnymi słabościami, mają ogromny wkład w dobrze ukierunkowany rozwój kultury i historii na świecie.