Fenomeny i rekordy w Kościele

    Najbardziej znanym na świecie spisem mniej lub bardziej wyszukanych osiągnięć jest Księga Światowych Rekordów Guinessa. Znajdziemy w niej informacje o rekordach budowlanych, technicznych i naukowych, o najwyższym i najniższym, najgrubszym i najchudszym czy też najstarszym człowieku na świecie. Znajdziemy też rekordy mniej konwencjonalne: największa liczba słów wypowiadanych na minutę (ponad 600), najdalszy lot człowieka wystrzelonego z armaty (ponad 56 m), największa liczba przewróconych płytek domina przez jedną osobę (ponad 303,5 tys.), najdłuższy czas utrzymania równowagi na jednej nodze (76 godzin i 40 minut), najdłuższa impreza taneczna (41 osób tańczyło przez 52 godziny) czy najbardziej obkolczykowany człowiek na świecie (ponad 4 tys. kolczyków o łącznej wadze ponad 3 kg).

    Gdyby chcieć dołączyć do tej księgi listę rekordów i niezwykłych wydarzeń, jakie na przełomie wieków miały miejsce w Kościele, z pewnością potrzeba by stworzyć osobną księgę. I to pewnie niejedną. Doskonale pokazuje to ostatnie ćwierćwiecze, czyli okres pontyfikatu Jana Pawła II, które obfitowało w liczne fenomeny i rekordy.

Co prawda Papież-Polak nie ustanowił najdłuższego pontyfikatu w historii Kościoła, ale – używając sportowej retoryki – zajął dobre trzecie miejsce, sprawując godność Piotra naszych czasów ponad 26 lat. Dłużej od niego na Stolicy Piotrowej zasiadali jedynie Papież Pius IX (31 lat) i sam św. Piotr (ok. 34-37 lat).

    Jan Paweł II z pewnością zapisze się jako rekordzista w liczbie pielgrzymek apostolskich, przemówień czy liczbie świętych i błogosławionych wyniesionych na ołtarze. Papież pielgrzymował ponad 200 razy odwiedzając prawie 130 państw. Najwięcej razy – aż osiem – był w Polsce. W sumie przebył ponad 1,6 mln kilometrów; jest to trzykrotnie więcej niż wynosi odległość z Ziemi do Księżyca. Poza Watykanem Jan Paweł II spędził prawie 590 dni.

    W historii Kościoła żaden z Papieży nie dokonał tylu beatyfikacji (ponad 1300 osób) i kanonizacji (prawie 480). Jan Paweł II jako pierwszy beatyfikował na raz kilkaset osób; najwięcej w 2001 r.: 233 kapłanów zamęczonych w Walencji i okolicach.

Jednocześnie Ojciec Święty wygłosił ok. 2400 przemówień, ogłosił 14 encyklik, tyle samo adhortacji, 11 konstytucji apostolskich i 43 listy apostolskie. Podjął ponad 1350 polityków i wziął udział w ponad 1020 audiencjach generalnych. Mianował ponad 230 kardynałów i dwie trzecie światowego episkopatu.  

    W pontyfikacie Jana Pawła II wiele jest też takich wydarzeń, których nie da się przedstawić za pomocą liczb, a które też stanowią swoiste fenomeny. Do takich wydarzeń można zaliczyć częste udzielanie sakramentów „zwykłym” wiernym, wyświęcanie biskupów w Święto Objawienia Pańskiego, „zawładnięcie” mediami, zbliżenie do siebie Kościołów chrześcijańskich i wiele innych zdarzeń.

    Fenomenem Kościoła niewątpliwie jest liczba wyznawców. W 2005 roku odnotowano o 15 proc. więcej katolików niż w roku poprzednim; obecnie jest nas blisko 1,1 miliarda. Rekordem jest też trwałość Kościoła, który – mimo trudności na przestrzeni wieków – trwa nieprzerwanie od dwóch tysięcy lat. Tym jednak, co Kościół wyróżnia, z czego wynika jego wyjątkowy charakter i cała masa fenomenów i niezwykłości, jest bez wątpienia obecność i działanie Ducha Świętego.

 

Wojciech Nowicki

 

Rekordowe kościoły

 

Najmniejszym kościołem jest znajdująca się w Maladze w Hiszpanii kaplica św. Isabel de Hungria in Colomares. Ma ona nieregularny kształt i powierzchnię zaledwie 1,96 m2. Upamiętnia Krzysztofa Kolumba.

Z kolei największym kościołem jest Bazylika Notre Dame de la Paix (Madonny Pokoju) w Yamoussoukro (Wybrzeże Kości Słoniowej). Powierzchnia świątyni wynosi 30 tys. m2 i posiada 7 tys. miejsc siedzących. Wysokość bazyliki, łącznie z wieńczącym ją złotym krzyżem, wynosi 158 m. Drugim co do wielkości kościołem na świecie jest Bazylika św. Piotra na Watykanie, której powierzchnia wynosi 23 tys. m2.

Najwyższym kościołem jest natomiast katedra w Ulm w Niemczech, której najwyższa wieża wznosi się na wysokość 161,5 m.

Warto wspomnieć też o rekordowej wielkości kadzidle, które znajduje się w katedrze w Santiago de Compostela, zbudowanej na planie krzyża. Olbrzymia, kilkudziesięciokilogramowa kadzielnica porusza się wzdłuż krótszej osi krzyża od sklepienia z jednej strony po sklepienie z drugiej strony. Powstało w czasach, gdy dbałość o higienę pojmowano inaczej niż dzisiaj. Kadzidło miało neutralizować woń umęczonych trudami pielgrzymki wiernych. Dziś jest po prostu atrakcją dla pielgrzymów.

wn

 

 

Nasze osobiste osiągnięcia

 

Każdy z nas posiada pewne zdolności, które powinien pomnażać. To pomnażanie ewangelicznych talentów to nic innego jak ustanawianie naszych małych życiowych osiągnięć. Pan Bóg po to nam powierzył określone talenty, abyśmy dobrze je wykorzystali. On nam zaufał i liczy, że w drodze do świętości będziemy nieustannie przełamywać samych siebie. Ks. Tadeusz Dajczer („Rozważania o wierze”) zauważa, że darem jest zarówno otrzymanie czegoś, jak i brak czegoś. „Talentem na przykład jest to, że nie potrafisz się modlić, a ty uważasz, że to nieszczęście – pisze ks. Dajczer – Ważne jest, co robisz z tą nieumiejętnością modlenia się. Może zakopałeś ten talent i mówisz sobie: no to nie będę się modlił. A przecież z niego można tak wiele wykrzesać; nieumiejętność modlitwy powinna pogłębiać w tobie głód Boga, a tym samym stać się środkiem twojego uświęcenia. Podobnie gdy masz problemy domowe, kiedy rodzina jest skłócona – to też twój talent i dana ci od Boga szansa. Co z nim robisz? Jeżeli załamujesz się i zniechęcasz, to zakopujesz go w ziemi. Człowiek wiary nie może nie dostrzegać głębszego sensu własnych doświadczeń, przy czym już samo poszukiwanie sensu jest jakimś obracaniem talentem.”

wn