Nawet najbardziej „postępowi” badacze (promujący adopcję przez pary homoseksualne) zgadzają się co do uniwersalnych zasad odpowiedzialnego rodzicielstwa. Są one następujące:
» spójna, zgodna, opiekuńcza relacja z rodzicami/rodzicem
» stabilność związku rodziców, co oznacza także brak sytuacji, w których w domu pojawiają się chwilowi partnerzy seksualni
» okazywanie dziecku miłości i akceptacji słowami i czynami
» rozwijanie u dziecka wiary w swoje kompetencje
» wrażliwość na potrzeby dzieci, odpowiadanie na nie z troską i odpowiedzialnością
» zachęcanie dzieci do prawego postępowania
» opieka codzienna (unikanie sytuacji, w których jedno z rodziców opuszcza dom na dłuższy czas, np. pracuje w innym mieście, i spotyka się z dziećmi tylko w weekendy)
» kontrola nad działaniami podejmowanymi przez dzieci
» stawianie konkretnych wymagań i stosowanie konstruktywnej dyscypliny
» służenie jako wzór pozytywnych zachowań
» brak destrukcyjnych konfliktów między rodzicami
Jak się okazuje, na podstawie szwedzkiego przykładu, większość przypadków przemocy w rodzinie zachodzi w związkach lesbijskich. Z kolei związki gejowskie charakteryzuje wysoka liczba partnerów seksualnych, także u par żyjących ze sobą wiele lat. Powstał w związku z tym nawet nowy termin, a właściwie oksymoron: „monogamia bez wierności”. Niestety, także rodziny tradycyjne mogą mieć problemy. Dlatego jako małżonkowie powinniśmy nieustannie pracować nad jakością naszej relacji dla dobra dzieci.