Św. Jan Kasjan (+ ok. 435) o zuchwałości
PK
Fot.
[Apostoł] dodaje: Dlatego wielu między wami chorych i słabych, a wielu zasnęło, chcąc przez to powiedzieć, że choroba i śmierć duchowa rodzi się głównie z tej zuchwałości. Wielu bowiem pożywających ten pokarm z niedozwoloną zuchwałością, choruje na niemoc wiary i na słabość duszy bo są dotknięci chorobami namiętności i śpią snem grzechu, a...
[Apostoł] dodaje: „Dlatego wielu między wami chorych i słabych, a wielu zasnęło”, chcąc przez to powiedzieć, że choroba i śmierć duchowa rodzi się głównie z tej zuchwałości. Wielu bowiem pożywających ten pokarm z niedozwoloną zuchwałością, choruje na niemoc wiary i na słabość duszy – bo są dotknięci chorobami namiętności – i śpią snem grzechu, a z tego śmiertelnego snu nie powstają bynajmniej w zbawiennym lęku.
Potem następuje: „Bo gdybyśmy sami siebie sądzili, nie bylibyśmy sądzeni”, to jest, gdybyśmy sami siebie uważali za niegodnych przyjmowania sakramentów, ilekroć zranił nas grzech, wówczas zapewne dokładalibyśmy starania, abyśmy przez poprawę i pokutę mogli godnie do nich przystąpić i abyśmy przez Pana nie zostali ukarani najsurowszymi plagami chorób jako niegodni. Te bowiem mają nas skruszyć, abyśmy się prędko nawrócili ku leczeniu naszych ran; bo gdyby nas uznał niegodnymi króciutkiej kary obecnego żywota, to zostalibyśmy potępieni w przyszłym, razem z grzesznikami tego świata.
Eucharystia pierwszych chrześcijan:
„Ojcowie żywi”, t. 7, Kraków 1987