Tegoroczne święta dają nam pewną szansę. Jubileuszowe obchody grudniowych rocznic „Solidarności” pokazały jasno, że nadszedł już czas najwyższy na... przywrócenie pamięci wydarzeń sprzed 25 lat! Jeszcze nie jest za późno, by pamięci całego pokolenia bezpowrotnie nie stracić! Chociaż nie zdziwmy się, jeśli usłyszymy: „Ale kogo to obchodzi?”!
Zapewne nie ma funduszy na utworzenie nowoczesnego, multimedialnego Muzeum Solidarności. Każdego z nas stać jednak na to, by powspominać, poopowiadać „o tych dniach, które minęły” własnym dzieciom, wnukom. Niech to, co jeszcze pamiętasz, one usłyszą! Może zapamiętają dłużej niż... my pożyjemy. Jest na to szansa!
Tymczasem dzwonki dzwonią. Znów trwają w Polsce akcje związane ze świętami Bożego Narodzenia np.: Caritas – Wigilijne Dzieło Pomocy Dzieciom, harcerze – Betlejemskie Światło Pokoju. Trwają dobroczynne zbiórki żywności, darów pod choinkę dla najbardziej potrzebujących. Dobrze, że są i takie szanse na „rodzenie się” w nas... Człowieka!
Lecz oprócz konsumpcyjnych wyzwań polski stół wigilijny wywołuje też potrzebę głębszej odnowy – moralnej, duchowej. W czasie myślenia o zakupie prezentów dla najbliższych, w zabieganiu po supermarketach, zaopatrywaniu kuchni na czas wieczerzy wigilijnej i rodzinnej konsumpcji w święta, nie zapomnijmy sami o podstawowym wymiarze grudniowego świętowania – o naszym osobistym, religijnym i duchowym przygotowaniu się do przeżywania pamiątki Narodzenia Pana Jezusa.
Szansą na chrześcijańskie przeżywanie kalendarzowych dni świątecznych okazują się więc: spotkanie medytacyjne ze Słowem Bożym, udział w adwentowych rekolekcjach, sakramentalna odnowa moralna, czyli spowiedź święta. I to wszystko – jak najbardziej – jest naszą szansą! To pogłębia i odnawia naszą wiarę religijną w tajemnicę Wcielenia Syna Bożego.
Zostawmy więc telewizor i „pójdźmy wszyscy” na... pasterkę! W tym 2006 roku dajmy szansę Bogu na „narodzenie się” w nas i w naszych rodzinach!