Ludzie ludziom

Wielkopolskie Hospicjum Domowe dla Dzieci i Dorosłych, działające w Poznaniu niemal już od dziesięciu lat, wreszcie doczekało się własnego budynku, a właściwie domu, który jest darem rodziny zmarłego pacjenta.

Na razie trwają w nim prace remontowo-budowlane, dzięki którym willa przeobrazi się w nowoczesny ośrodek, w którym pomoc otrzymają zarówno osoby z chorobą nowotworową, jak i innymi nieuleczalnymi oraz osoby starsze.

Już w tej chwili przy Wielkopolskim Hospicjum Domowym działa Poznańskie Centrum Seniora, w którym osoby powyżej 65. roku życia mogą liczyć na bezpłatne porady: psychologiczne, prawne, organizacyjne, socjalne, w zakresie farmakoterapii i dietetyki.

Nowy dom hospicyjny, noszący imię darczyńcy Janka Zielińskiego, będzie podzielony na trzy części; w jednej znajdzie się hospicjum dla dzieci, w drugiej hospicjum dla dorosłych, a w trzeciej poradnia geriatryczna.

Miejsce dla wszystkich cierpiących
Dr Anna Jakrzewska-Sawińska uważa, że bardzo ważne jest, aby w hospicjum w równej mierze znajdowały pomoc osoby z chorobą nowotworową, jak i osoby cierpiące na inne nieuleczalne choroby, przede wszystkim zaś osoby starsze coraz częściej spychane na margines społeczeństwa. Warto podkreślić, że Wielkopolskie Hospicjum Domowe jest jedyną w Polsce placówką, w której pracuje tak wielu specjalistów. Są to: neurolog, kardiolog, hematolog, psychiatra, psycholog oraz geriatra. Zdaniem pani prezes, osoby starsze z chorobą nienowotworową wymagają zupełnie innego, bardziej skomplikowanego leczenia niż młodzi chorzy. Poza tym ludzie starsi, którzy nie chorują na raka, także potrzebują fachowej pomocy w zakresie leczenia bólu. Ich cierpienia mają inne źródła, które dla poprawy jakości życia powinny być bezwzględnie tłumione. Dlatego celem oraz zadaniem poradni geriatrycznej jest promowanie zdrowego trybu życia, dokonywanie przez zespół specjalistów kompleksowej oceny stanu zdrowia, zachowanie sprawności i samodzielności osób starszych, usprawnianie lecznicze, zapewnienie holistycznej opieki medycznej, niemedycznej oraz wolontaryjnej zgodnie ze współczesnymi standardami.

Wpierw ludzie, potem limity
Wydawałoby się oczywiste, że liczba wizyt w ośrodkach opieki paliatywnej powinna być uzależniona od indywidualnych potrzeb pacjenta, a nie jak chce NFZ od wyznaczonych przez urzędników limitów. Kolejną bolączką hospicjów jest niewystarczająca liczba psychologów. Konieczne jest również wyrównanie kosztów leczenia hospicyjnych pacjentów bez względu na miejsce ich zamieszkania w Polsce.

– To trzeba koniecznie zmienić. Poza tym NFZ nalega, aby hospicjum niosło pomoc głównie osobom chorym na nowotwory. A według definicji Światowej Organizacji Zdrowia, opieką paliatywną powinien być otoczony każdy człowiek, który znajduje się w zaawansowanej fazie choroby przewlekłej i nieuleczalnej. Właśnie z myślą o nich stworzyliśmy hospicjum domowe, ponieważ szczególnie dzieci oraz ludzie starsi nie powinni umierać w obcym środowisku. Każdy człowiek, zwłaszcza starszy, powinien umierać w otoczeniu osób najbliższych – podkreśla dr Jakrzewska-Sawińska. W jej opinii, jeśli nie stworzymy dobrych warunków godnego umierania oraz godnego życia aż do jego końca, zarówno ludziom starszym, jak również chorym i niepełnosprawnym, to w pewnym momencie znajdziemy się w bardzo trudnej sytuacji.

Pomóżmy oddalić widmo eutanazji
Przestrzega również, aby jej rozwiązanie nie prowadziło do tak radykalnych i przerażających aktów, jakie mają miejsce np. w Holandii. Drzwi domu nowego hospicjum będą otwarte dla wszystkich mieszkańców Poznania i Wielkopolski – podkreśla szefowa hospicjum, która walczy o każdy potrzebny grosz na jego rozbudowę. Niestety, walka ta jest coraz trudniejsza, bowiem w dobie wszechobecnej biedy trudno znaleźć hojnych sponsorów. Najczęściej pomagają i stale wspierają opiekę paliatywną ludzie najbiedniejsi, czyli emeryci i renciści, oraz rodziny pacjentów. – Gorąco proszę wszystkich Wielkopolan, pomóżcie swojemu hospicjum! Pomóżmy sobie! – apeluje dr Anna Jakrzewska-Sawińska.