Pierwszego października br. parafia pw. Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Pobiedziskach obchodziła 25. rocznicę powołania do życia ośrodka duszpasterskiego, z którego później utworzono tutejszą parafię, a także 5. rocznicę konsekracji kościoła. Głównym punktem jubileuszowych uroczystości była Msza św., sprawowana 28 września przez abp. Henryka Muszyńskiego, który udzielił również sakramentu bierzmowania czterdziesto-osobowej grupie młodzieży.

Na początku Eucharystii ks. kanonik Adam Zasada, proboszcz parafii pw. Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Pobiedziskach, przypomniał jej niedługą, choć obfitującą w wiele wydarzeń historię. - Dwadzieścia osiem lat temu Prymas Tysiąclecia kard. Stefan Wyszyński zainicjował starania o utworzenie w Pobiedziskach-Letnisku ośrodka parafialnego - mówił ks. Adam Zasada. - Gdy tylko udało się zakupić nieruchomość przy ul. Brzozowej, natychmiast ruszyły prace przy dostosowaniu budynku do potrzeb kultu. Pierwszego października 1980 roku, a więc dokładnie 25 lat temu, ks. Józef Bogusławski, rektor tutejszego ośrodka duszpasterskiego, a później proboszcz parafii, po raz pierwszy sprawował w zaadaptowanej kaplicy Mszę św.
Drugiego lutego 1981 roku kard. Stefan Wyszyński erygował w Pobiedziskach-Letnisku parafię. Po kilku latach przygotowań przystąpiono do budowy kościoła. W grudniu 1988 r. poświęcono kaplicę, która przez ponad sześć lat służyła jako tymczasowa świątynia. Obecny kościół konsekrował pięć lat temu abp Henryk Muszyński.
Na uroczystą Mszę św. jubileuszową przybyły delegacje władz lokalnych i samorządowych, placówek oświatowych i miejscowych zakładów pracy. W Eucharystii uczestniczyli również księża, zarówno z dekanatu Pobiedziska i Kiszkowo oraz kapłani z archidiecezji poznańskiej i diecezji zielonogórsko-gorzowskiej.
- Każdy jubileusz jest nowym darem, nową łaską, nową okazją ku temu, by nieco głębiej zastanowić się nad przebytą drogą, nad tym, co za nami, nad dniem dzisiejszym; a także, by spojrzeć w przyszłość - powiedział w homilii arcybiskup. - Mówiąc o jubileuszu kościoła, można w ten sposób wyrazić podwójną rzeczywistość. Jubileusz kościoła, jako świątyni, jako Domu Bożego. Ale także jubileusz kościoła, jako żywej wspólnoty, ożywionej Duchem św., który czyni z nas ludzi żywą świątynię odwiecznego Boga… Zauważmy, że tak jak zdrowie organizmu zależy od pojedynczych komórek, tak również dynamizm i życie Kościoła w dużym stopniu jest uwarunkowane dynamizmem, zdrowotnością tej najmniejszej komórki, jaką jest parafia.