Pytanie o wspólnotę

Pamiętam, jak kiedyś przy wieczornej herbacie o. Leon Knabit, chcąc wyjaśnić na czym polega życie w klasztorze, powiedział tak: "Cała rzecz w tym, ze godzisz się mieszkać w jednym domu, jak z braćmi, z ludźmi, których w świecie nigdy byś nie wybrał na swoich przyjaciół". Tu chyba tkwi cała tajemnica: tworzyć wspólnotę, to godzić się na ludzi, których Pan Bóg ci daje. Godzić się na takich, jakimi są.
Kiedy ludzie potrafią w ten sposób siebie przyjmować - wiadomo na czym konkretna wspólnota jest zbudowana: na zaufaniu Panu Bogu, że to On dał nam nas sobie nawzajem. I wtedy wiemy, że jesteśmy razem nie w imię tego, że nam jest dobrze ze sobą. I wtedy umiemy być z innymi nie dla swojej przyjemności, wtedy umiemy zrozumieć co to znaczy posłuszeństwo... (Warto pamiętać, że posłuszeństwo obowiązuje też przełożonych - oni mają kierować się nie swoimi pomysłami ale dobrem tych, za których odpowiadają!!!)
W przeciwnym razie tworzą się "zaklęte kręgi", w których nie wiadomo o co chodzi, chociaż szyldy są często bardzo nabożne i wzniosłe. A kiedy komuś przestaje się podobać - idzie sobie, bo się znudził... Nie został obsłużony, czegoś nie dostał - a zapomniał, że przyszedł nie "dostać" ale "dać".