Słoneczny, pierwszy weekend września na gostyńskiej Świętej Górze zgromadził tradycyjnie już środowisko Duszpasterstwa Rodzin Archidiecezji Poznańskiej. Doroczne ćwiczenia rekolekcyjne rozpoczynają rok pracy apostolskiej pośród narzeczonych przygotowujących się do małżeństwa, małżonków i rodzin. W tym roku rekolekcje głosił, znany nie tylko w Duszpasterstwie Rodzin, benedyktyn z Lubinia - ojciec Karol Meissner. Na marginesie trzeba dodać, iż według skrupulatnych obliczeń, o. Karol już po raz ósmy na przestrzeni trzydziestu kilku lat podjął się trudu nie tyle wytyczania szlaków dla działań Duszpasterstwa, co umacniania zapału, tak bardzo potrzebnego w codziennym nauczaniu i głoszeniu prawdy o chrześcijańskim małżeństwie.
O tym trudnym zadaniu świadczy już hasło wywoławcze rekolekcji na Świętej Górze: "Świętość i sakramentalność małżeństwa". Temat, zdawać by się mogło, tak bardzo oczywisty, że aż banalny, natomiast wyrażał on podstawową prawdę, którą ojciec rekolekcjonista nieustannie przypominał w swoim przepowiadaniu, mianowicie to, iż u podstaw działania duszpasterskiego, do którego powołane są osoby pracujące w ramach Duszpasterstwa Rodzin, leży głęboka, autentyczna, w pełni zaangażowana formacja osobista, ogarniająca także własne życie małżeńskie i rodzinne.
Innymi słowy, te proste i fundamentalne stwierdzenia pod wieloma względami bardziej niż oczywiste dla zebranych w świętogórskim klasztorze osób stawały się wezwaniem do osobistej refleksji. Dzięki temu właśnie owo spotkanie rekolekcyjne uniknęło niebezpieczeństwa przekształcenia się w swoiste seminarium szkoleniowe dla Doradców Życia Rodzinnego, a raczej stało się okazją do odkrywania Pana Boga powołującego do świętości i do czerpania z łaski sakramentu małżeństwa.
Święty czas rekolekcji rozpoczął się od Mszy św., której przewodniczył ks. bp Zdzisław Fortuniak, członek Komisji Episkopatu Polski ds. Rodziny. W homilii pokazał na bardzo konkretny kontekst, w którym Duszpasterstwo Rodzin podejmuje już od wielu lat swoje zadania. Wskazując zaś na przemiany dotykające małżeństwa i rodziny, w tym również te niepokojące czy nawet zatrważające, podkreślił doniosłość roli osób poświęcających się pracy na tej płaszczyźnie, roli, która w sposób jednoznaczny wpisuje się w misję Kościoła. Dlatego też szczególną wymowę miał fakt wręczenia grupie Doradców Życia Rodzinnego naszej archidiecezji misji kanonicznych do nauczania etyki życia małżeńskiego. Ten oficjalny dokument podkreśla rangę działań podejmowanych dla dobra rodziny i małżeństwa w ramach działań Duszpasterstwa Rodzin, ale również zwraca uwagę na odpowiedzialność ponoszoną osobiście przez każdą z zaangażowanych osób.
Stąd też słowa o. Karola o świętości osobistej, a w konsekwencji, świętości życia w małżeństwie, która buduje się na dobrym, uczciwym życiu, wypełnionym wykonywaniem zwykłych obowiązków zabrzmiały z niespodziewaną świeżością. Podobnie zresztą jak prawda o łasce sakramentu małżeństwa, która udzielana jest małżonkom dla ich zbawienia, łasce, która staje się zadaniem wzrastania w dobru, a w konsekwencji wzajemnego czynienia się szczęśliwymi. Bowiem zdecydować się na małżeństwo - to ślubować miłość, a to oznacza darowanie siebie, bycie darem, darem całkowitym i na zawsze.
Prawdy te znajdowały odbiorców nie tylko uważnych, ale również zaangażowanych osobiście. Wielu z uczestników rekolekcji to pary małżeńskie, które niejednokrotnie wspólnie pełnią posługę w swych parafiach w poradniach dla narzeczonych czy też w czasie katechez przedmałżeńskich. Wśród nich pary, które mogą dzielić się z innymi nieraz bardzo krótkim, ale jakże intensywnym i "nowym" doświadczeniem małżeńskiego życia. Gościnny klasztor na Świętej Górze w tym roku pomieścił ok. stu uczestników, którzy przyjechali do Gostynia z całej archidiecezji, poza nimi pojawiali się choćby na kilka chwil ci, którym różne okoliczności uniemożliwiły udział w całych rekolekcjach. Taki niemalże symboliczny pobyt wielu osób wskazuje na jeszcze jeden istotny aspekt gostyńskich rekolekcji, możliwość spotkania się i wymiany doświadczeń z pracy w duszpasterstwie. To niezwykle cenny czas, który pozwolił na dokonanie porównań, swoistych podsumowań, ale również umożliwia spojrzenie na przyszłość. Bowiem w gruncie rzeczy, każdego roku, to właśnie rekolekcyjne zatrzymanie się, skupienie i spotkanie daje nowy impuls do podejmowania wysiłku w działaniu Duszpasterstwa Rodzin.