Najpierw w seminaryjnym kościele św. Witalisa odbyło się spotkanie biskupa włocławskiego Wiesława A. Meringa z rodzicami osób powołanych. Centralnym punktem pielgrzymki była uroczysta Msza św. koncelebrowana pod przewodnictwem pasterza diecezji. Koncelebrowali: biskup pomocniczy Stanisław Gębicki, kapłani diecezjalni, wśród nich księża profesorowie i rektorzy seminariów duchownych diecezji włocławskiej, oraz kapłani zakonni. Słowo wprowadzające do liturgii wygłosił ks. prałat Artur Niemira, kanclerz kurii i przewodniczący Komitetu ds. Organizacji Jubileuszu 600-lecia Konsekracji Katedry Włocławskiej. W homilii ks. Paweł Pokora, ojciec duchowny seminarium duchownego, ukazał znaczenie rodzinnego domu w procesie formacji seminaryjnej i zakonnej, złożył świadectwo osobistej wdzięczności swoim rodzicom. Dalszą część homilii stanowiła refleksja nad wiernością w naśladowaniu Chrystusa przez osoby konsekrowane, drogą rad ewangelicznych czystości, ubóstwa i posłuszeństwa.
Po Komunii św. ks. bp Mering zawierzył i oddał w opiekę Matce Bożej kapłanów, alumnów, osoby życia konsekrowanego i rodziców osób powołanych. Następnie we wzruszających słowach poprosił zebranych, aby nie przestawali się modlić o nowe i święte powołania kapłańskie i zakonne, po czym poprowadził modlitwę bł. Jana Pawła II, papieża, w tej intencji. Na zakończenie udzielił zgromadzonym pasterskiego błogosławieństwa.
Śpiewy mszalne, w tym pieśni powołaniowe, wykonała schola WSD we Włocławku pod dyrekcją ks. prałata Józefa Nowaka. Po raz pierwszy we Włocławku zabrzmiała pieśń „Totus Tuus” napisana na uroczystość beatyfikacji Jana Pawła II przez monsigniore Marco Frisinę: kompozytora, dyrektora Urzędu Liturgicznego Wikariatu Rzymskiego, mistrza i dyrektora Laterańskiej Scholi Papieskiej.
Z orędzi Jana Pawła II na Tydzień Modlitw o Powołania
„Rodzice chrześcijańscy! Świętość miłości małżeńskiej, harmonia życia rodzinnego, duch wiary w rozwiązywaniu codziennych problemów życia, otwartość na innych, zwłaszcza na biednych, uczestnictwo w życiu wspólnoty wierzących, stanowią właściwe środowisko dla odkrywania Bożego powołania i dla jego wielkodusznej realizacji ze strony dzieci”.
(2002)
„Zwracam się do was, rodzice. Bóg powierzył wam zadanie, by kierować młodych na drogi świętości. Bądźcie dla nich przykładem ofiarnej wierności Chrystusowi. Dodajcie im odwagi, by nie bali się wypłynąć na głębię, odpowiadając bez wahania na zaproszenie Pana. On powołuje niektórych do życia w rodzinie, a innych do życia konsekrowanego albo do kapłaństwa służebnego. Pomóżcie im rozpoznać, jakie jest ich powołanie oraz stać się prawdziwymi przyjaciółmi Chrystusa i Jego autentycznymi uczniami!”.
(2005)