Podczas obchodów 6. rocznicy śmierci papieża Jana Pawła II w parafii Wniebowzięcia NMP w Grzegorzewie uczniowie miejscowego gimnazjum zaprezentowali w kościele parafialnym przejmujące widowisko poetyckie dotyczące sensu przemijania.
Wtedy też była sobota – wspomniał, zapowiadając spektakl, wikariusz parafii ks. Jacek Buta. – Cieszę się, że będziemy razem przeżywać rocznicowy wieczór. Papież po raz kolejny jednoczy Polaków na wspólnej modlitwie, mobilizuje młodzież, która czuwaniem i przedstawieniem oddaje mu hołd – dodał.
Na program widowiska złożyły się fragmenty Tryptyku Rzymskiego, Pieśni o słońcu niewyczerpanym, Pieśni o Bogu ukrytym, Pieśni o wodzie oraz odtworzone wyjątki z homilii i przemówień Ojca Świętego, m.in. ten: „Iść przed siebie, to znaczy mieć świadomość celu. Przemija postać świata i człowiek wraz z nią przemija bez reszty, więc musimy się znaleźć w świecie Boga, ażeby dojść do celu”.
Przemijanie ma sens. Dlaczego czuję się tak, jakbym stała u progu, jakby wszystko mogło się zdarzyć? To dziwne. A może stoję właśnie u progu następnego dnia? Przemijanie ma sens, musisz tylko to coś odnaleźć. Co to może być? – dopytywały trzy narratorki, którym w znalezieniu odpowiedzi pomagali poeci: „Dalekie wybrzeża ciszy zaczynają się tuż za progiem. Nie przefruniesz tamtędy jak ptak, musisz stanąć i patrzeć coraz głębiej i głębiej, aż zdołasz odchylić duszę od dna”. I ponownie słowa Ojca Świętego: „Nie lękajcie się iść w przyszłość, w której jest Chrystus. Wierzcie Jego słowom, wierzcie Jego miłości. W Nim jest nasze zbawienie. Bądźcie wytrwali”.
Ostatecznie narratorki znalazły odpowiedzi na nurtujące je pytania: „Tak, przemijanie ma sens. Już nie boję się tych słów. […] Trzeba przekroczyć próg, iść w głąb, ku dalekim wybrzeżom ciszy. Drogowskazem będzie miłość, opoką – przyjaciele”.
Za dostarczenie wzruszeń i niecodziennych wrażeń po przedstawieniu uczniom podziękowali proboszcz ks. prałat Michał Pietrzak i wójt gminy Bożena Dominiak. Słowa uznania otrzymali również dorośli, którzy przygotowali młodzież do występu: Renata Kulig, nauczycielka, i ks. Jacek Buta. Chwilę później rozpoczęła się koncelebrowana Msza św.: wielkie dziękczynienie Bogu za dar, jakim dla Kościoła i świata jest Jan Paweł II. Po Eucharystii wierni złożyli kwiaty i zapalili znicze w miejscu pamięci, przed kamienną grotą przy świątyni. Na zakończenie popłynęła pieśń o Panu, który kiedyś stanął nad brzegiem i szukał ludzi gotowych pójść za Nim, by łowić serca prawdą Bożych słów.