J eśli odpowiedziałeś prawidłowo na mniej niż pięć pytań, warto popracować nad zacieśnieniem więzi między tobą a dzieckiem. Angielska instytucja „Family & Parenting Institute” stworzyła listę dziesięciu wskazówek dla ojca gimnazjalisty, by pomóc mu w nauce i bardziej zaangażować się w jego wychowanie. Oto one: 1) Zadbaj o to, by wygospodarować dziecku spokojne i ciche miejsce do nauki, z dala od włączonego telewizora. Jeśli potrafisz zdyscyplinować młodsze dzieci, by nie przeszkadzały starszemu w nauce, dajesz dodatkowy dowód na to, że szkoła jest w twojej ocenie ważna. 2) Współcześnie chłopcy często gorzej niż dziewczyny radzą sobie z nauką na poziomie gimnazjalnym, ponieważ uważają uczenie się za sprawę „dziewczyńską”. Pomóż synowi zrozumieć, że to nieprawda. 3) Poproś dziecko, by wyjaśniło ci, czego się uczy. Gdy dziecko musi zwerbalizować problem lub pewną koncepcję, często pomaga to jemu samemu lepiej zrozumieć materiał. 4) Dziecko może się stresować nauką. Jeśli sam apozostajesz spokojny i zachęcasz dziecko do pracy, bardzo to dziecku pomaga. 5) Czy chwalisz dziecko wystarczająco często? Oto kilka sposobów, które możesz wypróbować: Widzę, że włożyłeś wiele serca w to wypracowanie. Bardzo mi się podoba, jak starannie to zrobiłeś. Naprawdę doceniam, że regularnie odrabiasz zadania domowe, to dla mnie ważne. Widzę, że poprawiłeś ocenę z matematyki, bardzo się cieszę. 6) Podrzucaj czasem dziecku ciekawe książki z biblioteki, artykuły. Rozmawiajcie o nich. 7) Kontroluj odrabianie zadań domowych przez dziecko. Zachęcaj do przestrzegania stałej godziny odrabiania lekcji, chwal za przestrzeganie ustalonych zasad. 8) Pamiętaj, że dziecko nie ma zaspokajać ambicji rodziców. Pomóż mu wybrać najbardziej odpowiedni dla niego zawód, lecz nie zmuszaj do pracy wbrew zdolnościom i zainteresowaniom. Nie każdy musi skończyć uniwersytet. 9) Nawet jeśli jesteś przepracowany, znajdź czas na nawiązanie i utrzymanie kontaktu z przyjaciółmi dziecka. 10) Żadne dziecko nie jest za duże, by mu opowiedzieć historię, żaden ojciec nie powinien być zbyt zajęty, by nie posłuchać historii opowiedzianej lub przeczytanej mu przez dziecko.