Poniedziałek, 20 marca
św. Józefa
2 Sm 7,4-5.12-16; Rz 4,13.16-18.22; Mt 1,16.18-21.24
„Józef uczynił tak, jak mu polecił anioł Pański”
Zastanawiamy się często, jak rozwiązać problemy. Próbujemy wszystkich sposobów, nawet najdziwniejszych. W końcu przypomina nam się, że „jak trwoga to do Boga”. Św. Józef jest przykładem człowieka, który chciał rozwiązać „problem z Maryją” po ludzku. Kiedy jednak powziął decyzję, ukazał mu się anioł, podpowiadając Boże rozwiązanie. Józef go posłuchał, ponieważ był człowiekiem prawym. Wiedział, że nie zawsze ludzkie rozwiązania są najlepsze. Jak rozwiązuję swoje problemy?
Wtorek, 21 marca
Dn 3,25.34-43; Mt 18,21-35
„Miej cierpliwość nade mną a oddam tobie”
Cierpliwość to cnota, której oczekuje się od innych, a którą tak trudno w sobie pielęgnować. Dla siebie zawsze znajdziemy jakieś usprawiedliwienie, ale dla drugich jesteśmy kategoryczni. Te same okoliczności łagodzące, które nas usprawiedliwiają, bliźniego będą oskarżać. Jak dobrze, że Pan Bóg nie myśli tak jak my i że Jego cierpliwość „nie ma względu na osoby”. Możemy mieć nadzieję, że jeśli okażemy taką cierpliwość, jaką Bóg ma wobec nas, to i my zasłużymy na Jego cierpliwość.
Środa, 22 marca
Pwt 4,1.5-9; Mt 5,17-19
„Nie przyszedłem znieść, ale wypełnić”
Każdy premier buduje od nowa swój własny gabinet. Kiedy przyszedł Chrystus, też myślano, że zacznie znosić to, co stare i od nowa, od początku będzie wszystko budował. Tymczasem Jezus mówi wyraźnie, że nie będzie znosił nauki Prawa i Proroków, ale chce ją wypełnić, to znaczy odczytać w świetle prawd, które objawia nam Bóg w swoim Synu. Człowiek, zmieniając siebie, też chciałby wszystko zacząć od nowa. A może od nowa przebudowywać stare?
Czwartek, 23 marca
Jr 7,23-28; Łk 11,14-23
„Każde królestwo wewnętrznie rozdarte pustoszeje”
Jakież rozczarowanie przeżywają ci, za którymi kiedyś szły miliony. Dawniej mieli władzę i poparcie ludzi, a teraz nie mają nic. Dlaczego? Bo „królestwo wewnętrznie rozdarte pustoszeje i dom na dom się wali”. Nie da się budować dobrych i trwałych królestw ani tych państwowych, ani tych najmniejszych – rodzinnych na kłamstwie, nieuczciwości, strachu czy nienawiści. Aby wykorzystać inne wartości i uniknąć błędów, zaprośmy Jezusa do wspólnego budowania i zadbajmy o jedność królestwa.
Piątek, 24 marca
Oz 14,2-10; Mk 12,28-34
„Które jest pierwsze ze wszystkich przykazań?”
Dzisiaj, kiedy komputer ma wielkość tabliczki czekolady, aparat fotograficzny można zmieścić w telefonie, a telefon w łebku od szpilki, może trzeba by zrozumieć tych, którzy mówią, że i Dekalog należy „zmniejszyć” do trzech albo lepiej do jednego przykazania. Jak się okazuje, w tym myśleniu nie jesteśmy pierwsi. Uczony w Piśmie też chciał wiedzieć, które z przykazań jest pierwsze i najważniejsze. „Kochać Boga” – usłyszał. Jeżeli u podstaw naszych relacji z Bogiem będzie miłość, to nie trzeba „skracać” Dekalogu.
Sobota, 25 marca
Zwiastowanie Pańskie
Iz 7,10-14; Hbr 10,4-10; Łk 1,26-38
„Moc Najwyższego osłoni Cię”
Żadna pokusa nie byłaby zbyt silna ani żadne zło kuszące, gdybyśmy, tak jak Maryja, naprawdę wierzyli słowom anioła. Łatwiej byłoby podjąć wielkie wyzwania i im sprostać, gdybyśmy odwoływali się do tego, co powiedział Boży wysłaniec. Nad każdym człowiekiem, który za Maryją powtarza: „niech mi się stanie według twego słowa”, Bóg roztacza swoją ojcowską opiekę i chroni mocą z wysoka. Wystarczy tylko zaufać i życiem powtarzać: „oto idę, abym spełniał wolę Twoją”.
Rozważania na dzień powszedni są przygotowywane wspólnie z miesięcznikiem homiletycznym „Biblioteka Kaznodziejska”, rok założenia 1906