Nowa jakość
ks. prof. dr hab. Paweł Bortkiewicz TCHR
Fot.
Niektórzy z obserwatorów wydarzeń w Polsce po śmierci Jana Pawła II zwracali i zwracają uwagę, że są one jakby odbiciem historii początku lat osiemdziesiątych, narodzin "Solidarności". Osobiście uważam, że obecnie przeżywamy coś jakościowo innego i pełniejszego. Po pierwsze, wtedy na początku lat osiemdziesiątych mieliśmy jedynie inspirację - pamiętne słowa Jana Pawła II,...
Niektórzy z obserwatorów wydarzeń w Polsce po śmierci Jana Pawła II zwracali i zwracają uwagę, że są one jakby odbiciem historii początku lat osiemdziesiątych, narodzin "Solidarności". Osobiście uważam, że obecnie przeżywamy coś jakościowo innego i pełniejszego. Po pierwsze, wtedy na początku lat osiemdziesiątych mieliśmy jedynie inspirację - pamiętne słowa Jana Pawła II, wypowiedziane w czasie pierwszej pielgrzymki do Polski. Słowa zarówno z placu Zwycięstwa, jak i mniej dziś cytowane, a nie mniej ważne te z krakowskich Błoni. Teraz mamy już nie tylko inspirację, ale dziedzictwo - fakt, że mało znane, niepodjęte, ale teraz właśnie uświadomione.
Po drugie, tamtą rzeczywistość budowali ludzie, którzy byli kontestatorami i krytykami poprzedniego systemu politycznego. Ale też zarazem byli dotknięci jego erozją, działaniem niszczycielskim. Obecnie nowa jakość życia staje się udziałem "pokolenia JPII", czyli pokolenia urodzonego właśnie w demokracji, wolnego od spustoszeń komunistycznych.
Jestem przekonany, że w ten sposób stajemy dzisiaj wobec niezwykłej, dziejowej szansy - nowej jakości życia. Bardziej pogłębionej solidarności, wyobraźni miłosierdzia, o którą apelował Jan Paweł II. Żeby ją zbudować, trzeba przyjąć dziedzictwo tego pontyfikatu i trzeba podjąć dzieło tych ostatnich dni - przełożyć marsze, zgromadzenia, znicze i porywy serc na konkretne dzieła życia. Szczerze mówiąc, nie liczę w tym względzie na jakiś "program duszpasterski", ale na działania ludzi dobrej woli. Na pewno potrzebne jest pogłębianie papieskiej myśli - ona jest na tyle profetyczna, że starczy jej nie tylko dla naszego pokolenia. Potrzeba też działania, właśnie tworzącego przestrzeń owej "wyobraźni miłosierdzia". Myśl i czyn, wsparte głęboką modlitwą, są w stanie stworzyć Kościół pragnień Jana Pawła II w Polsce. I w ten sposób możemy sami odpowiedzieć na pytanie, które często dzisiaj pada: jaka jest przyszłość Kościoła w Polsce po Janie Pawle II? Przyszłością tego Kościoła jest wierność Chrystusowi, tak jak ją przedstawiał Jan Paweł.