Od 1987 r. chora nie mogła się niemal zupełnie poruszać. Do cudownego uzdrowienia doszło podczas jej pielgrzymki do Lourdes w 2008 r. Dlaczego dopiero teraz publicznie o nim poinformowano? Ponieważ konieczna była długa seria licznych ekspertyz i badań. Niezbędne były opinie lekarzy, ale nie tylko. Należało też ustalić związek między uzdrowieniem a pielgrzymką siostry do sanktuarium, aby ostatecznie potwierdzić „cudowny i niezwykły charakter” uzdrowienia.
Z perspektywy dwóch tysięcy lat pełna wątpliwości postawa części uczniów Jezusa wobec Jego zmartwychwstania może irytować. Przecież patrzyli na Niego! To mało? Czego chcieć jeszcze?
A jednak, jak pokazuje choćby praktyka Kościoła wobec cudów, zachowanie tych uczniów Chrystusa ma sens. Przypomina, że w sprawach wiary same emocje nie wystarczają. Trzeba również używania rozumu. Św. Jan Paweł II napisał, że wiara i rozum są jak dwa skrzydła, na których duch ludzki unosi się ku kontemplacji prawdy. Przypomniał, że to sam Bóg zaszczepił w ludzkim sercu pragnienie poznania prawdy, którego ostatecznym celem jest poznanie Jego samego. Po to, aby człowiek, poznając Go i miłując, mógł dotrzeć także do pełnej prawdy o sobie.
Jezus oświecił umysły uczniów, aby rozumieli Pisma i mogli skonfrontować zapowiedzi z rzeczywistością. Dzięki temu ich świadectwo ma zupełnie inną moc, niż gdyby było oparte tylko na wrażeniach i uczuciach.