Na stronie internetowej archidiecezji poznańskiej znalazłem listę sanktuariów. Zainteresowały mnie zwłaszcza „sanktuaria koronowane”. Co ten termin oznacza? Karol
Proszę zauważyć, że na tej wspomnianej stronie wymienione są trzy rodzaje sanktuariów: Pańskie, maryjne i świętych. Maryjne zaś podzielone są na koronowane i niekoronowane. Oczywiście sformułowanie „sanktuarium koronowane” jest pewnym skrótem myślowym, pod którym kryje się informacja, że w danym kościele czy kaplicy uznanej przez kompetentną władzę kościelną za sanktuarium znajduje się wizerunek – obraz lub figura Matki Bożej, której głowę ozdobiono koroną królewską.
Zwyczaj przedstawiania Najświętszej Maryi Panny ozdobionej koroną królewską datuje się od soboru efeskiego (431 r.). Chrześcijańscy artyści często malowali Matkę Bożą siedzącą na tronie królewskim, ozdobioną oznakami władzy królewskiej i otoczoną orszakiem aniołów i świętych. Nierzadko na tych obrazach przedstawiony jest Boski Odkupiciel nakładający Matce jaśniejącą koronę.
Natomiast od końca XVI w. na Zachodzie pobożni chrześcijanie, zakonnicy i świeccy, zaczęli szerzyć zwyczaj koronowania wizerunków Najświętszej Maryi Panny. Papieże nie tylko uznali tę formę pobożności ludowej, lecz często własnymi rękoma lub przez delegowanych biskupów ozdabiali koroną wizerunki Bogurodzicy Dziewicy otoczone publiczną czcią.
Koronacja jest liturgicznym, uroczystym aktem nałożenia na wizerunek Matki Bożej wotum w postaci korony i nawiązuje w ten sposób do biblijnego obrazu Maryi
w chwale niebieskiej. „Potem wielki znak ukazał się na niebie: Niewiasta obleczona
w słońce i księżyc pod jej stopami, a na jej głowie wieniec z gwiazd dwunastu”
(Ap 12, 1). I chociaż ludzka koronacja niczego nie dodaje do chwały Maryi, którą Ona już odbiera, to jednak pomaga nam, ludziom, skierować dążenia ku niebu, celowi naszej ziemskiej wędrówki.