Królowo Polski, przyrzekamy

Rozpoczął się ostatni etap przygotowań do XVIII Pieszej Pielgrzymki Diecezji Włocławskiej na Jasną Górę. Trwają zapisy na pielgrzymkę dzierżawską, kolską, konińską, kujawską, turkowską i włocławską. Od połowy sierpnia będzie się można zapisać na pielgrzymkę sieradzką i zduńskowolską, które przybędą na Jasną Górę na odpust Matki Bożej Częstochowskiej.

Tegoroczna Piesza Pielgrzymka Diecezji Włocławskiej na Jasną Górę odbywać się będzie pod hasłem: „Królowo Polski, przyrzekamy!”, nawiązującym do jubileuszu 50-lecia Jasnogórskich Ślubów Narodu Polskiego. Tymi słowami 26 sierpnia 1956 r. ponad milion wiernych zebranych na Jasnej Górze ślubowało Bogu i Matce Bożej odnowę życia moralno-religijnego. Śluby Jasnogórskie, napisane przez Stefana kard. Wyszyńskiego w ośrodku odosobnienia w Komańczy, miały przygotować naród do Milenium Chrztu Polski.

Przebieg uroczystości i ich odbiór społeczny przeszły oczekiwania nawet samego Prymasa, który miesiąc później napisał:

„Co się stało na Jasnej Górze? Dotąd nie jesteśmy jeszcze w stanie dobrze na to odpowiedzieć. Stało się coś więcej, niż zamierzaliśmy. Zdaje nam się, że [...] uwierzyliśmy na nowo w potęgę Jasnej Góry w życiu Narodu polskiego. Okazało się, że Jasna Góra jest wewnętrznym spoidłem życia polskiego, jest siłą, która chwyta głęboko za serce i trzyma Naród cały w pokornej, a mocnej postawie wierności Bogu, Kościołowi i jego hierarchii. Królowa Polski prowadzi Naród do Syna swego i Jego Kościoła”.

Pielgrzymka jest niezwykłym doświadczeniem relacji między człowiekiem a Bogiem. By jak najlepiej skorzystać z jej daru i... nie przeszkadzać innym, uczestnicy pielgrzymki, każdy na miarę swoich możliwości, muszą wcześniej zrozumieć istotę owych rekolekcji w drodze. Pomyślmy: współcześnie coraz więcej osób udaje się do klasztorów, by spędzić kilka lub kilkanaście dni w samotności, na medytacji. Nie uciekają przed światem, lecz chcą nabrać wewnętrznej mocy, podjąć próbę poukładania swego życia. Po to, by pełniej być człowiekiem, chrześcijaninem, sobą – w rodzinie, w pracy, w codzienności.

Różne są intencje i motywy, które sprawiają, że ludzie wyruszają na pieszą pielgrzymkę. Bywa, że podjęcie decyzji zaskakuje nas samych. Tylko ten człowiek, który był już na pielgrzymce, może zrozumieć jej sens i niezwykłość. Pamiętajmy: wewnętrznej przemianie pielgrzymującego człowieka sprzyja atmosfera modlitwy, realizowany w drodze program religijny, udział w Eucharystii, konferencjach, nabożeństwach oraz wszelkie niedogodności przyjęte w duchu pokuty.
Zapraszamy do uczestnictwa!