Przy Wyższym Seminarium Duchownym Księży Orionistów w Zduńskiej Woli działa wspólnota osób niepełnosprawnych, która m.in. poprzez relacje z innymi ludźmi pragnie coraz lepiej poznawać Boga. Członkowie wspólnoty spotykają się raz w tygodniu na zajęciach usprawniających i poprawiających ich funkcjonowanie w otaczającym świecie. Wierzą, że to pomoże im dostrzegać obecność Jezusa w ich życiu.
Jak sami mówią, pragną kontaktu, relacji z bliźnimi, dlatego tak cennym doświadczeniem jest dla nich możliwość czynnego uczestniczenia w życiu parafii poprzez udział we Mszach Świętych, uroczystościach, świętach, pielgrzymkach i innych wydarzeniach. „Wychodzą na zewnątrz”, przebijając mur przez lata oddzielający niepełnosprawnych od społeczności. Pojęcie „integracja” staje się dzięki temu doświadczeniem urzeczywistnianym na polu relacji człowiek-Bóg-człowiek.
Oprócz pragnienia autentycznego uczestnictwa w życiu społeczności, członkowie grupy starają się realizować swoje marzenia. Wynikają one z wiary w niezbywalne dla wszystkich ludzi prawo do radości, wypoczynku, poznawania nieznanych obszarów, odkrywania piękna świata. Jednym z największych jest marzenie o duchowym spotkaniu z Ojcem Świętym Janem Pawłem II, przy jego grobie. Wspólnota stara się zebrać środki na wyjazd do Rzymu. Wykonywane podczas cotygodniowych zajęć wyroby rękodzielnicze znajdują nabywców podczas różnych imprez i akcji.
Ze wszech miar ważnym przedsięwzięciem był tegoroczny wielkopostny koncert charytatywny zespołu DEUS MEUS, podczas którego prowadzona była kwesta na wymarzony wyjazd do Wiecznego Miasta. – Czuliśmy się kochani przez osoby, które zechciały przyjść i słuchać skłaniających do refleksji utworów. Doznaliśmy radości ze spotkania przyjaznych ludzi, jakimi okazali się członkowie zespołu. Jesteśmy im wdzięczni za serce i zrozumienie naszych pragnień i dążeń – powiedziała przedstawicielka wspólnoty, prosząc o przyjęcie podziękowania również organizatorów koncertu i ludzi, którzy składali datki podczas kwesty. Na zakończenie dodała: – Wszystkim obiecujemy modlitwę i wdzięczną pamięć. Dzięki postawie ludzi dobrej woli marzenie stanie się jawą; w lipcu udamy się na pielgrzymkę naszego życia, na duchowe spotkanie z Janem Pawłem II, na spotkanie z nieznanym światem. Wierzymy, że światem przyjaznym.