"Zeszyty Karmelitańskie" 2/31/2005

Żywe zainteresowanie "Zeszytami Karmelitańskimi", a świadczy o tym zwiększający się nakład kwartalnika, wskazuje na głęboką sensowność tego typu religijnej refleksji o świecie w czasach dzisiejszych. Otóż duchowość karmelitańska niesie z sobą zdolność doświadczania Bożej obecności w rzeczach, wydarzeniach, zjawiskach, które nas otaczają. Wystarczy usposobić duszę, a później otworzyć oczy. "Zeszyty Karmelitańskie"w tym otwieraniu oczu dyskretnie pomagają.
Pod koniec marca pojawił się drugi tegoroczny numer "Zeszytów" poświęcony szkole. Szkoła nie oznacza tu jednak czegoś wymiernego w sensie instytucji. Szkoła oznacza uczenie się tego wszystkiego, co stanowi człowieka: życia, miłości, mądrości, wiary.
Tak jak w poprzednich tematycznych numerach, tak i teraz duchowość karmelitańska jest mocną ramą, która skupia w swym obrębie pozostałą problematykę. Tworzą ją między innymi znakomite eseje poświęcone mistyce, takie jak "Czy można nauczyć się mistyki?" karmelity Heina Blommestijna czy rozprawa ks. Tomasza Węcławskiego pt. "Królowanie Ojca. Dom jako Kościół - Kościół jako dom". Ksiądz Eloy Bueno de la Fuente i Tomasz Stawiszyński pokazują, że prawdziwy mistrz jest niezbędny jako fundament edukacji. Natomiast w stałym dziale zatytułowanym "Przybliżenia" znajdują się teksty psychologów, pedagogów pomagających nam uczyć się żyć wciąż na nowo w naszej codzienności.