Potrzeba bycia w bliskości Boga pozostaje niezmienna. Dlatego Nauka kontemplacji, choć ukazała się przed stu laty, nie straciła nic na aktualności. Esej wspaniale ilustruje związki między pracą intelektualną a duchowymi poszukiwaniami. Autorzy wskazują najważniejsze zasady życia modlitwy zgodnie z tradycją mistyczną świętych Tomasza z Akwinu, św. Jana od Krzyża i innych.
– Tak naprawdę kontemplacja nie jest dana wyłącznie kartuzom, klaryskom, karmelitankom (…). Niekiedy skarb ten jest poniekąd ukryty przed obdarowanymi duszami, które nim po prostu żyją, bez wizji, bez cudów, ale z takim ogniem miłości do Boga i bliźniego, że dobro dzieje się wokół nich po cichu, bez zbędnego zaaferowania. (…) Wielką potrzebą naszych czasów w zakresie życia duchowego jest postawienie kontemplacji na ludzkich drogach – czytamy w książce Nauka kontemplacji (tytuł oryginalny: De la vie d'oraison).
Ten mały traktat został wydany poza drukiem w 1922 roku jako katalog „tomistycznych kółek naukowych". Obecne wydanie, przygotowane dla tych, którzy nie czytają po łacinie, jest dobrze dostosowane dla wszystkich, którzy chcą odkryć w sobie powołanie i zacząć inaczej się modlić.
Głównym adresatem Nauki kontemplacji jest każdy świadomy katolik, który poszukuje sprawdzonych dróg budowania jeszcze głębszych relacji z Bogiem.
Książka składa się z trzech części. Pierwsza: O życiu intelektualnym i modlitwie stanowi krótkie i solidne wprowadzenie w temat kontemplacji. Druga: Życie duchowe to centralne rozwinięcie treści książki. Trzecia natomiast to Noty, które zawierają precyzyjne i dyskretne uwagi z zakresu teologii duchowej dotyczące zamieszkiwania Osób Boskich w duszy i budzenia się do kontemplacji.
Nauka kontemplacji to wprowadzenie i zachęta do pogłębienia modlitwy. Autorzy, Jacques i Raïssa Maritainowie, pochylają się nad problem wiedzy religijnej i życiem duchowym. Przestrzegają przed niebezpieczeństwem, jakie tkwi w zbytnim przywiązaniu intelektualnym i jego wpływie na życie modlitewne. Zachęcają do bezwarunkowego otwarcia na Pana Boga, nieorganizowania modlitwy według własnego pomysłu.
Jak piszą: „Kluczem do sukcesu” jest miłość, otwarcie się na Bożą miłość i przelewanie jej na bliźnich. Radzą jak walczyć z wewnętrznymi rozproszeniami, opierając się na naukach świętego Tomasza z Akwinu i innych świętych.
Małżonkowie czerpią też obficie z duchowości karmelitańskiej, cytując często św. Jana od Krzyża i św. Teresę. Podkreślają, że nie każdy jest stworzony do takich uniesień jak np. Święta z Avilla, ale to nie znaczy, że jego modlitwa jest nieperfekcyjna. Modlitwa wewnętrzna, modlitwa kontemplacyjna jest bowiem również możliwa dzięki ludziom, których spotykamy w codzienności. I ta książka nam o tym przypomina.
O autorach:
Jacques Maritain (1882–1973) i Raïssa Maritain (1883–1960) nawrócili się na katolicyzm w wieku dwudziestu kilku lat i resztę życia postanowili poświęcić wierze. Jacques stał się jednym z najważniejszych filozofów XX wieku, zgłębiając myśl św. Tomasza z Akwinu. Raïssa podzielała filozoficzne pasje męża; była poetką i mistyczką. Małżonkowie w swoim domu pod Paryżem gościli wielu pisarzy, artystów i intelektualistów, przyjaźnili się m.in. z Józefem Czapskim. Po śmierci żony Jacques wstąpił do wspólnoty Małych Braci od Jezusa.