Duchowny przyjmujący w kancelarii parafialnej narzeczonych zamierzających zawrzeć związek małżeński według formy kanonicznej i ze skutkami cywilnymi, jest zobowiązany poczynić następujące kroki: ustalić tożsamość osób; sprawdzić, czy przynajmniej jedno z narzeczonych posiada na terenie danej parafii stałe lub tymczasowe zamieszkanie względnie miesięczny pobyt; zdobyć pewność co do stanu wolnego osób, które zamierzają zawrzeć związek małżeński; zbadać, czy istnieje pełna dobrowolność obydwu stron z wyeliminowaniem jakiejkolwiek formy przymusu ograniczającego wolność kwalifikowaną przewidzianą przez prawo; odkryć, czy nie tają czegoś przed sobą, co mogłoby w poważny sposób zakłócić w przyszłości wspólnotę życia; wyeliminować istnienie jakiejkolwiek przeszkody, która uniemożliwiłaby zawarcie ważnego związku; sprawdzić, czy nie decydują się na małżeństwo, wyrażając zgodę pod warunkiem dotyczącym przyszłości; upewnić się co do właściwej świadomości zawierania małżeństwa nierozerwalnego, wyłącznego i sakramentalnego.
Wszystko to ustala on, wypełniając formularz Protokołu rozmów kanoniczno-duszpasterskich z narzeczonymi przed zawarciem małżeństwa. Do tego formularza należy dołączyć: świadectwo chrztu osoby ochrzczonej w innej parafii niż ta, do której udali się narzeczeni w celu zawarcia małżeństwa (świadectwo chrztu powinno być świeżej daty, a więc wystawione nie wcześniej niż sześć miesięcy od momentu przedłożenia w kancelarii parafialnej); świadectwa ukończenia katechizacji na poziomie szkoły średniej (fotokopie); zaświadczenia o ukończeniu kursu przedmałżeńskiego; zaświadczenia o odbytej konsultacji w poradni przedmałżeńskiej; potwierdzenie wygłoszenia lub wywieszenia zapowiedzi przedślubnych w miejscach wymaganych prawem; pisemne potwierdzenie faktu przystąpienia do spowiedzi św.
Wymienione dokumenty dostarczane są do kancelarii parafialnej systematycznie na spotkaniach poprzedzających ceremonię zaślubin. Kartki potwierdzające przystąpienie do sakramentu pokuty narzeczeni dostarczają w dniu ślubu.
Podczas jednego z trzech spotkań z narzeczonymi w ramach przygotowania do małżeństwa ze skutkami cywilnymi, duszpasterz ma obowiązek poinformować ich o treści przepisów prawa polskiego dotyczących zawarcia małżeństwa i jego skutków. Dokonać się to powinno poprzez zapoznanie nupturientów z art. 1, 8, i 23 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego. W czasie pierwszego spotkania z narzeczonymi poprzedzającego zawarcie przez nich "małżeństwa konkordatowego" duszpasterz powinien poinformować ich o konieczności dostarczenia z urzędu stanu cywilnego zaświadczenia stwierdzającego brak okoliczności wyłączających zawarcie małżeństwa. Najlepiej byłoby, gdyby zainteresowani przynieśli ten dokument na drugie spotkanie. Trzeba jednak uprzedzić narzeczonych, że dokument ten jest ważny trzy miesiące, a więc musi być wystawiony nie wcześniej niż trzy miesiące przed dniem planowanego ślubu.
Przedstawione elementy poprzedzające zawarcie małżeństwa kanonicznego ze skutkami cywilnymi wystarczą w sytuacji, gdy mamy do czynienia z narzeczonymi wierzącymi i praktykującymi, żyjącymi w pełnej łączności z Kościołem katolickim. W sytuacjach bardziej skomplikowanych należy się stosować do wymogów prawa kanonicznego przewidzianych w ramach przygotowań do małżeństwa kanonicznego.