Potrzeba sukcesu

Negocjacje w sprawie warunków naszego przystąpienia wkroczyły w końcową fazę. Sejm po burzliwej debacie poparł Rząd i wezwał do prowadzenia twardych rozmów. Prezydent i premier odwiedzają stolice państw członkowskich UE, zabiegając o przychylność dla naszego stanowiska w sprawie warunków przystąpienia. Polska, Czechy, Słowacja i Węgry wspierają się we wspólnych staraniach o uzyskanie lepszych warunków.
Gdy Polska ubiegała się o członkostwo w NATO, Polonia amerykańska dała przykład działania ponad podziałami w tworzeniu skutecznego nacisku na polityków USA w tak ważnej dla Kraju sprawie. Dlaczego nie wykorzystuje się osobistych możliwości znanych na arenie międzynarodowej byłych premierów i ministrów spraw zagranicznych RP, którzy mogliby być specjalnymi ambasadorami polskiej sprawy w Unii? Dlaczego nie zaproszono Lecha Wałęsy, który po Janie Pawle II jest najbardziej znanym i cenionym w świecie Polakiem? Toczy się przecież walka o przyszły byt ekonomiczny wszystkich Polaków i nikt nie odmówiłby w niej udziału.
Przystąpienie Polski do Unii Europejskiej będzie z pewnością sukcesem, tym większym, im lepsze warunki uda się wynegocjować w ostatnim momencie. Czy aby nie kryje się za tym dbałość o to, by ten sukces można było przypisać tylko własnej formacji?
Towarzyszmy, jak apeluje o to Ojciec Święty, modlitwą politykom, którzy 12 i 13 grudnia na szczycie Unii w Kopenhadze będą decydować o losach Europy. Dla przywódców państw UE módlmy się o dar zrozumienia, że idea solidarności, która legła u podstaw Unii, jest warta pewnych wyrzeczeń ze strony bogatszych. Dla naszych polityków módlmy się o wytrwałość w negocjacjach dla osiągnięcia sukcesu, który oby był sukcesem wszystkich Polaków.