Znamy już nazwiska artystów nominowanych do Ogólnopolskiej Nagrody dla Twórców "Pierścień Mędrców Betlejemskich". 30 listopada w Poznaniu 11-osobowa Kapituła nagrody pod przewodnictwem duszpasterza Środowisk Twórczych Archidiecezji Poznańskiej ks. dr. Antoniego Klupczyńskiego zatwierdziła listę kandydatów do nagrody za 2005 rok.
Nominacje otrzymało 7 twórców: poetka Adriana Szymańska (Pułtusk), poeta Janusz Szuber (Sanok), reżyser i publicysta Barbara Wachowicz (Warszawa), redaktor ks. Marek Wittbrot (Paryż) oraz trzech artystów z Poznania: malarz Andrzej Kurzawski, poeta Wincenty Różański, muzyk i dyrygent chóralny Stefan Stuligrosz. Nazwisko laureata zostanie ogłoszone 6 stycznia 2006 r., w uroczystość Objawienia Pańskiego, podczas specjalnej Mszy św. w poznańskiej katedrze o godz. 18.
- Twórczość człowieka obdarowanego talentem artystycznym, intelektualnym i wrażliwością ducha może stanowić dar i hołd złożony objawiającemu się Panu - zauważa ks. Antoni Klupczyński. Toteż Ogólnopolska Nagroda dla Twórców, zainicjowana cztery lata temu przez poznańskie Duszpasterstwo Środowisk Twórczych, przyznawana jest osobom, które wytrwale szukają prawdy, Boga i Jemu oddają hołd, a poprzez swe dzieła wyrażają dialog sztuki i wiary chrześcijańskiej oraz zachęcają do takiej postawy odbiorców kultury.
Tegoroczni kandydaci
Prof. Andrzej Kurzawski - artysta malarz, od 1949 r. pracownik naukowo-dydaktyczny PWSSP w Poznaniu (obecnej ASP). Jest znanym i cenionym artystą, który prezentował swe prace na prawie stu wystawach w kraju i za granicą. Skromny, pracowity i bardzo oddany swemu posłannictwu. Ciągle zmaga się z odcieniami i pobłyskiem, jakże charakterystycznymi w jego pejzażach. To człowiek, który zawsze ma czas, by podyskutować, pomóc. Najlepiej "mówią" o nim jego obrazy, które "rodzą się" w kurniku, czyli w podniebnej pracowni profesora.
Wincenty Różański - poeta, który "od zawsze" tworzy w Poznaniu wiersze ciche, najcichsze - wcale nie sielsko-miasteczkowe (jak piszą niektórzy krytycy). Witek, bo tak nazywają go znajomi (tak też zwracał się do niego przyjaciel Edward Stachura), pisze swoje teksty "na uboczu", na peryferiach trendów i mód literackich, dlatego często uznawany jest za poetę prowincjonalnego, a przecież opublikował ponad 20 zbiorów (m.in. "Dziecko idące jak włócznia śpiewało", "Prognoza pogody", "Zakola", "Córeczka-poezja"); pisywał też opowiadania, słowa piosenek i udzielił dziesiątków wywiadów. To naprawdę Ktoś (w rozumieniu Różewiczowskim), kto nadal walczy - dosłownie - po niszczącej chorobie (poeta nie mówi od kilku lat).
Prof. Stefan Stuligrosz - artysta, nauczyciel, kompozytor, wychowawca młodzieży. Człowiek wyjątkowy, który 85 lat życia i 65 lat pracy artystycznej związał z muzyką i z Poznaniem. Służba Pięknu mocno w jego życiu splata się ze służbą Prawdzie. Autentyczny, wymagający, nieulegający modzie i tanim chwytom, pokorny, ale zarazem znający swoją wartość, otwarty i serdeczny. Jego twórczość i jego "Poznańskie Słowiki" to fenomen, który zawsze fascynuje wrażliwych na piękno ludzi.
Adriana Szymańska - poetka, autorka 10 tomików wierszy, powieści ("Święty grzech") i opowiadań dla dzieci; redaktor i współpracowniczka "Przeglądu Powszechnego" i "Nowych Książek". Obecnie mieszka w Pułtusku. Poetka uhonorowana wieloma nagrodami, m.in. Nagrodą Warszawskich Księgarzy (1993), Nagrodą Sępa-Szarzyńskiego (1994) oraz laurem Wydawców i Biblioteki Raczyńskich (2000) za tom "Lato 1999". Twórczość A. Szymańskiej posiada "swoje istotne zakorzenienie w Biblii, w historii polskiej, a przede wszystkim w starożytnym pragnieniu człowieka, by mieszkać bliżej Nieskończonego" (fragm. z eseju Teresy Tomsi, "Bliżej Nieskończonego" - obraz wieczności w poezji Adriany Szymańskiej, maj 2005).
Janusz Szuber - poeta dojrzały, autor kilku tomików, który pracuje w słowie prawie 40 lat (wiersze, opowiadania, wspomnienia). Wytrawny znawca i "smakosz" literatury, człowiek wrażliwy, ciekawy tajemnicy Słowa, walczący. "Moim arcymistrzem pozostaje Z. Herbert. Jestem mu wierny od pierwszego przeczytanego wiersza (...)" - mówił w wywiadzie udzielonym Antoniemu Liberze (1999). Skromny dorobek, ale jakie wiersze! Twórczość J. Szubera to utwory wymagające dla wymagającego czytelnika. Poeta powiedział przed laty "Ja wierzę w Zakon - gildię piszących (jak w średniowieczu!). Piszących i czytających. To moja mała ojczyzna". Pewnie dlatego w ciągu roku pisuje nie więcej niż 10-15 wierszy. "Nieraz jedno zdanie (jeszcze nie wers) albo większa notatka czeka paręnaście tygodni, aż nadejdzie jej pora (...)". Z konieczności korzysta z dyktafonu (zmaga się z postępującym gośćcem).
Barbara Wachowicz - mistrzyni mowy polskiej "Vox populi", od wielu lat niestrudzenie walczy o zachowanie, utrwalenie i ocalenie od zapomnienia materialnych i niematerialnych śladów naszej narodowej historii i kultury oraz broni prawdy historycznej. W swych książkach przybliża czytelnikom postaci wielkich Polaków, jak np. Stefana Żeromskiego ("Ciebie jedną kocham", "Ogród młodości"), Jana Kasprowicza ("Czas nasturcji"), Adama Mickiewicza, Juliusza Słowackiego, Cypriana Kamila Norwida, Fryderyka Chopina ("Malwy na lewadach", "Ty jesteś jak zdrowie"), odwiedza i dokumentuje miejsca związane z ich życiem. Jest autorką wielu wystaw fotograficzno-dokumentalnych. To dzięki jej zabiegom i apelom ocalona została w Wielkopolsce pamięć i mogiła brata Adama Mickiewicza - Franciszka. Osobnym rozdziałem twórczości Barbary Wachowicz są "Wigilie Polskie" - wielkie spotkania przy symbolicznym wigilijnym stole z wielkimi Polakami prezentowane od 1988 r. w teatrach wielkich Łodzi, Warszawy, Gdańska i Poznania.
Ks. red. Marek Wittbrot - duszpasterz środowisk twórczych; dziennikarz, red. nacz. miesięcznika polonijnego "Nasza Rodzina" (1991-1999) wydawanego w Paryżu oraz internetowego periodyku "Recogito"; autor esejów o sztuce współczesnej i kształtowaniu chrześcijanina-Europejczyka; felietonista i fotografik (portrety artystów polskich w kraju i na emigracji); koneser i znawca sztuki (m.in. szkice o B. Schulzu, F. Chopinie, P. Joczu i M. Milbergerze; wstępy i posłowia do książek poetyckich - M. Niemca, ks. J. Sochonia, T. Tomsi). Opiekun spuścizny po Centrum Dialogu w Paryżu i animator Nagrody Artystycznej im. Ks. Józefa Sadzika. Kapłan i wrażliwy twórca, stwarzający pomost między Polonią i krajem.
Świętowanie z Pierścieniem
W przeddzień uroczystości Objawienia Pańskiego, 5 stycznia 2006 r. o godz. 18.30, w Auli Lubrańskiego (Col. Minus UAM) odbędzie się spotkanie poświęcone pamięci niezwykle zasłużonego dla kultury polskiej prof. Władysława Tatarkiewicza. - W tym roku minęła - przez nikogo niezauważona - 25. rocznica jego śmierci. Czym byłaby polska inteligencja kształtowana na PRL-owskich uniwersytetach, gdyby jego nie było, gdyby profesor nie dał trzem pokoleniom Polaków pięknego wzoru poprzez to, kim sam był, czego uczył i jak uczył? - zastanawia się muzykolog i wybitny humanista prof. Marek Dyżewski (AM Wrocław), który tego dnia wygłosi wykład "Dawać świadectwo prawdzie" - o roli, jaką w kształtowaniu polskich umysłów odegrał prof. W. Tatarkiewicz.
Msza św. w uroczystość Objawienia Pańskiego o godz. 18, podczas której nastąpi ogłoszenie nazwiska laureata oraz wręczenie "Pierścienia Mędrców Betlejemskich 2005" przez metropolitę poznańskiego abp. Stanisława Gądeckiego, po raz pierwszy zostanie z tej okazji odprawiona w poznańskiej bazylice archikatedralnej pw. św. Apostołów Piotra i Pawła, a nie jak dotychczas w niewielkim kościele pw. św. Wojciecha, w którym brakowało miejsca dla zainteresowanych. W uroczystości zorganizowanej przez poznańskie Duszpasterstwo Środowisk Twórczych, Wydział Teologiczny UAM oraz Stowarzyszenie "Wiara i Kultura" wezmą udział m.in. przedstawiciele świata kultury i nauki oraz władz samorządowych. Zaproszeni są natomiast wszyscy, którym bliska jest idea nagrody.