Pomoc, czyli uczenie samopomocy

W ramach projektu „Indywidualne ścieżki kariery zawodowej – szansą dla osób niepełnosprawnych” realizowanego w Polsce przez Caritas Polska oraz Europejski Fundusz Społeczny i Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych, od początku października br. Caritas Diecezji Włocławskiej prowadzi warsztaty zawodowe. 16 października członkowie ostatniej z grup przeszkolonych do tej pory otrzymali certyfikaty z rąk biskupa włocławskiego Wiesława Alojzego Meringa.

Warsztaty odbywają się w pięcioosobowych grupach i trwają dziesięć dni. Zostały zaplanowane tak, by stworzyć osobom z pierwszą i drugą grupą niepełnosprawności możliwość zaistnienia na rynku pracy, przekazać niezbędną do tego wiedzę i wyposażyć w podstawowe umiejętności przydatne w poszukiwaniu pracy. Równie ważne, a może najważniejsze, jest przekonanie uczestników, że warto wyjść z domów w poszukiwaniu pracy. Niepełnosprawni uczą się pisania życiorysów i listów motywacyjnych, przygotowują się do rozmów kwalifikacyjnych z pracodawcami, odkrywają swe talenty i uzdolnienia zawodowe, artystyczne, manualne, kulturotwórcze itp. Zdobywają motywację do uwierzenia w siebie, wyjścia do ludzi, do otwarcia się, zapomnienia o swojej „inności”.

Prowadzący warsztaty przede wszystkim motywują, następnie podpowiadają, na końcu zaś pomagają podjąć określoną działalność zawodową. Sposób prowadzenia zajęć metodą warsztatową pozwala uczestnikom wykazać się swoimi atutami, mocnymi stronami, umożliwia autentyczną aktywność, sprzyja twórczej inwencji.

Jak podkreślają prowadzący zajęcia: Joanna Kurant – pedagog i terapeuta, Bogusława Szewczyk-Modrzejewska – socjolog, Wiesław Janus – doradca zawodowy i Izabela Piasecka – psycholog, uczestnicy warsztatów wyrażają pochlebne opinie o tym, czego się nauczyli i co osiągnęli w trakcie zajęć. Ich zadowolenie i dokonana przez nich swoista promocja działań projektu są dla organizatorów najlepszym podziękowaniem i zachętą do dalszej, czasami żmudnej i wyczerpującej pracy. Wydaje się, że forma warsztatów zawodowych dla niepełnosprawnych, jak i cały projekt, są prawdziwym „strzałem w dziesiątkę”.

Dotychczasowe grupy warsztatowe bardzo szybko przystosowywały się do nowej sytuacji i od razu podejmowały sumienną współpracę; zarówno podczas zajęć merytorycznych, jak i w czasie przeznaczonym na integrację. Pytaniom, propozycjom i pomysłom, często niezwykle oryginalnym, ciekawym, nie ma końca. Każdy człowiek, a zwłaszcza niepełnosprawny, ma ogromne bogactwo osobowościowe, uczuciowe, ma też ambicję i aspiracje. Każdy chce się czymś wyróżniać, być najlepszym, zasłużyć na pochwałę. Prowadzący zajęcia zgodnie podkreślają, że taka postawa uczestników powodowała iście sportową rywalizację, emocje, które wielokrotnie trzeba było studzić. Działo się tak głównie podczas zajęć z praktycznego wykorzystania komputerów. Należy dodać, że zgodnie z programem niepełnosprawni biorą udział w wycieczkach, m.in. do Sanktuarium Matki Bożej Bolesnej w Licheniu, do płockiego ogrodu zoologicznego. Zajęcia i wycieczki sprzyjają powstawaniu więzi koleżeńskich, a nawet przyjaźni.

Do tej pory warsztaty ukończyło 20 osób, uzyskując stosowny certyfikat. Chętnych do udziału w kolejnych edycjach nie brakuje, ale pragniemy zainteresować udziałem w przedsięwzięciu jak największą liczbę niepełnosprawnych. Zgodnie z założeniem odbędą się 32 edycje warsztatów, tzn. przeszkolonych będzie 160 osób. Pomagając bliźnim, działając na rzecz ich dobra, odczuwamy radość i satysfakcję z wykonywanej pracy. Pozytywne doświadczenia w kontaktach z nimi dają nam poczucie bliskości, serdecznego związku z drugim człowiekiem.