Czytanie na dziś:
Nikt tak jak ona nie potrafi słuchać ludzi. Z jej opowieści tworzy się historia, której nie sposób zapomnieć. Swietłana Aleksijewicz od lat jest wymieniana jako kandydatka do literackiego Nobla.
Z jednej strony to pochwała wyobraźni, która może ratować przed nudą. Z drugiej poważne rozważania, od których może rozboleć głowa. Powieść Lewisa Carrolla fascynuje kolejne pokolenia.
Życie Güntera Grassa jest przykładem tego, jak jedna nieodkryta karta może położyć się cieniem na odbiór całej działalności osoby publicznej.
Nie będzie to typowa recenzja książki, mimo że ten artykuł prawdopodobnie nie powstałby bez jej lektury. Trudno oceniać utwór, który nie jest fikcją literacką, ale rodzajem pamiętnika, a nawet manifestu światopoglądowego.
W zeszłym roku o kulturowych aspektach polsko-żydowskiej historii przypomniało otwarcie Muzeum Historii Żydów Polskich. Od 18 lat polska refleksja nad judaizmem odbywa się także na innym, duchowym poziomie.
Mówił o sobie zmarły Tadeusz Konwicki, wybitny pisarz i reżyser. Miał 88 lat. Dlaczego długo milczał, mając tak wiele do powiedzenia?
Jakimi słowami pożegnać Stanisława Barańczaka, poetę, którego twórczość wypełniona jest głosami i brzmieniami: wirtuoz słowa, niestrudzony tłumacz posiadający absolutny słuch językowy? To wciąż o wiele za mało.
Świat jest podzielony na kawałki, ludzie są wyobcowani i szukają czułości. Dlatego potrzebujemy nowych opowieści, które ten świat będą uporządkować – powiedziała Olga Tokarczuk, odbierając literacką Nagrodę Nobla.
Lubią Państwo dzienniki, pamiętniki i listy? Ja bardzo, choć uważam, że ich publikacja często jest kontrowersyjna.
Oto zbliża się Dzień Matki, a ja po uszy zanurzona jestem w literaturze funeralnej, czytam autorów doświadczonych żałobą po matkach.
-15%
Bestseller
Ta strona używa cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies, zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki