Czytanie na dziś: Iz 30, 19–21.23–26; Mt 9, 35–10, 1.5.6–8
Chodzenie boso po Galilei było niemożliwe. Gdyby tylko ktoś próbował, natychmiast pokaleczyłby mocno stopy. Mamy w archeologii wykopaliska, które pokazują, że obuwie było tam dobrze znane i dość powszechne.
Duża część pożywienia Arabów, zamieszkujących dziś Palestynę, jest taka sama jak jedzenie starożytnych Hebrajczyków. Można by pomyśleć, że w warstwie kulinarnej Stary Testament pisano współcześnie.
Jezus podobnie jak większość Żydów tamtego czasu traktował wino jako powszedni napój.
Drzewo oliwne jest symbolem pokoju, a w herbie Izraela jest obecne do dziś obok menory. Ale oliwa miała ogromne znaczenie na poziomie duchowym.
Kiedy prowadzi się wykopaliska, częściej mówi się o odkrywanych pałacach, o Świątyni, o synagogach. Zwykłym domom ludzi, takich jak Jezus, nie poświęca się tyle uwagi.
Piłat nie musiał przeprowadzać procesów. Mógł po prostu wydać wyrok według tego, co sam uznał za stosowne.
Jezusowego nauczania o pokoju nie da się zredukować do „Podajcie sobie ręce i się pogódźcie”, jak to przedstawia wielu w kontekście wojny. Myśl Jezusa jest głębsza.
Czy pamiętam, że ostatecznie to Pan Jezus jest moim pasterzem?
(…) nie można być obrońcą żadnej moralności, jeśli się nie kocha i kłamie, niszczy w imię politycznego, narodowego czy pseudoreligijnego egoizmu.
Jezus mówi: to ja jestem nowym szabatem. Ja przynoszę prawdziwy odpoczynek. Nie jestem tylko reformatorem, który ułatwia życie.
-15%
-67%
-13%
Ta strona używa cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies, zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki